•Grey•

•First kiss•

Περασαν αρκετές εβδομαδες.

Ισως και μηνες.

Ηρθες κι έκατσες στο θρανίο διπλα μου, αλλα δεν μίλησες.

Φαινόσουν τοσο μελαγχολική.

Πιο πολυ από τις άλλες φορες.

Προσπάθησα να σου φτιαξω την διαθεση, ομως δεν τα καταφερα.

Ποτε δεν τα καταφερα.

Αισθανόμουν χαλια που σε έβλεπα ετσι μωρο μου.

Καποια στιγμη σήκωσες ασυναίσθητα τα μανίκια σου.

Βαθιές, κόκκινες χαρακιές στόλιζαν τους καρπους σου.

Γιατι πληγωνεις κι αλλο τον εαυτο σου αγαπη μου;

Οταν αντιλήφθηκες το επίμονο βλέμμα μου, κατέβασες τα μανίκια σου ντροπιασμενη.

"Θελεις να μου μιλήσεις;" σε ρώτησα γλυκα.

Κουνησες αρνητικά το κεφαλι σου.

Γιατι τα κρατούσες ολα μεσα σου μωρο μου;

Γιατι έπαψες να εμπιστεύεσαι τους ανθρωπους;

Ποιος σε έκανε να φοβασαι τους ανθρώπους;

Την επομενη ωρα εφυγες.

Σε ακολούθησα. Δεν ηθελα να σε αφησω μονη σου σε τετοια κατασταση.

Περπατούσες με γρήγορα βήματα και σταμάτησες κατω απο ενα διαμέρισμα.

Ξεκλειδώσεις και μπήκες μεσα γρήγορα, αφήνοντας όλες τις πορτες ανοιχτές πισω σου.

Ετσι μπήκα μεσα.

Ειχες σταθεί μπροστά απο τον καθρέφτη του μπάνιου και κρατούσες μια λεπίδα.

Κοιτούσες την αντανάκλαση σου με απέχθεια.

Μακαρι να μπορουσες να δεις τον εαυτο σου μεσα απο τα ματια μου.
Θα καταλάβαινες ετσι ποσα αξίζεις και πόσο υπεροχη εισαι.

Κι ετσι ισως να μην έφευγες τοσο γρήγορα.

Ξεροβηξα για να κανω την παρουσια μου αντιληπτή και να μην σε τρομάξω.

Με κοίταξες παράξενα.

Πηρα την λεπίδα από το χερι σου, πετώντας την μακρυα και σε πηρα αγκαλιά.

Ποτε δεν εμαθα τι θα εκανες αν δεν ήμουν εκει.

Θα πληγωνες παλι τον εαυτο σου;
Ή θα τα τελειωνες ολα;

Έκλαιγες στον ώμο μου κι εγω προσπαθούσα να σε ηρεμήσω.

Οπως ηρεμουσες εσύ τους δαίμονες μου.