Korkuları Yenmek

143 4 0
                                    

Selaaam arkadaşlar , farkındayım biraz geç geldi bölüm ama sınav haftası felan . Neyse artık günde 2 bölüm yazmaya çalışıcam seviliyosunuz hoşçakalın :*

Hayatımıza Nerede , Ne Zaman , Ne çıkacağı belli olmaz .

Kimileri ki bunlar şanslı olanlar , sevinçten köşeyi dönerken ...

Kimileri ki şanssız olanlar ; tıpkı benim gibi hayata küsmeyi tercih ederler .

Düşünceler beni boğarcasına canımı yakıyodu , güçsüzleşmiştim hem de çok . Neydi beni bu kadar güçsüz kılan şey ? Peki cevap yok . Çünkü artık pes ettiğimi anladım . Telefonumun titremesiyle bu düşüncelerim de son bulmuştu . İlk başta bakıp bakmamak arasında tereddüt ettim ama ikinci defa titreyince oflaya puflaya kalkıp masanın üstündeki telefonunu aldım . ' Hemen dışarı çık ' bilmediğim bi numara bana mesaj atmıştı , aslında biraz şaşırmıştım genelde numaramı fazla kişiye vermem de neyse . İkinci mesajı da aynısıydı kopyalayıp yapıştırmıştır diye düşündüm . Elimde telefon titreyince tekrar bir mesaj geldiğini anladım . Mesajı açtığımda ' Biraz daha beklemeye devam edersen seni oraya  kitlerim ' dediğinde odada küçük bi kahkaha attım . Bu da neydi böyle ? Telefonun mesaj bölümüne girip ' Sen kimsin ? ' diye mesaj attım . Çok beklemeden cevap geldi . ' Ne dediysem onu yap ' bu da kimdi böyle ? Aslında dışarı çıkıp çıkmamakta kararsız kalmıştım . Biraz daha odanın ortasında boş boş bakındıktan sonra masanın üstündeki çantamı aldım ve kulübeden çıktım . Dışarı çıktığımda etrafıma baktım . Kimseyi göremeyince sıkılmış bir şekilde biraz ilerideki banka doğru yürüdüm . Arkadaki sesi duymamla beraber olduğum yere çakıldım .

' Beni mi bekliyosun küçük hanım ? ' dediğinde hızla arkamı döndüm ve koşarak yanına gittim . Mete gelmişti ya Mete . Evet evet gerçekten M-E-T-E . Mete benim en yakın arkadaşım . Yani arkadaştan öte kardeşim diyebileceğim tek erkek . Koruyucu abim de diyebiliriz . Mete Bursa'dan arkadaşım . Küçüklüğüm onunla geçti , abi - kardeş gibiydik . Herkesten her şeyden korurdu beni , sanki birinin bana sürekli zarar vermesini önlüyormuş gibi . Ona hiç bir zaman karşı çıkmazdım daha doğrusu kimse ona karışmak istemezdi . Çünkü fazla güçlüydü , tam olarak onu tanımasamda birilerinden duyduklarım kadarıyla çevresi çoktu . Mete bana onun hayatında olduğumu ama hayatına karışmamam gerektiğini söylemişti . Sanki ben çok meraklıyım senin hayatına karışmaya , neyse . Mete bana sarıldığında eski gücümün tekrar yerine geldiğini hissettim . Saçlarıma öpücük kondurduğunu hissediyordum .

— Sen , sen nasıl geldin ? ' dediğimde sesimin olduğundan daha heyecanlı çıktığını anlamıştım .

— Artık buraya taşındık ve ilk işim seni görmeye gelmek oldu . ' dediğinde mutluluktan uçup gitmek istedim . Mete'yi özlemiştim hem de çok . Pek çok arkadaşım olduğu söylenemez , pek çabuk arkadaşlık kuramam yapım böyle . Mete'nin kıvırcık saçlarıyla oynamak istedim her zaman olduğu gibi . Garip ama bu sefer o da beni özlemiş olmalı ki saçlarıyla oynamama izin verdi .

İçimdeki Cennete YolculukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin