Aslında Ben ♥

118 5 0
                                    

Selam günde 2 bölüm demiştim ama kusura bakmayın bu aralar yazamıcam sanırım .

Her şey bitmiş gibi vaz geçmeli , yoksa hâla 'umut' edip devam etmeli ?

Sanırım artık Berk'i unutuyorum , ya da Mete yanımda olduğu için hatırlamaya fırsat bulamıyorum . Aşk olsa heran akla gelinmez mi ? Her güldüğünde boğazında bir yumruymuş gibi '' ben burdayım '' demez mi ? Bu aşk değil , olamaz . İç sesimle boğuşmamıza ara vererek Mete'ye döndüm . O eşsiz yüzünü incelemeye koyuldum . Kıvırcık saçları , o mavi gözleri , kumral teni ...

— Beni izlemen son bulduysa gidelim artık Eylülcüm.'' dediğinde yüzüme yayılan gülümsemeye engel olamadım . Çok bekletmeden cevap verdim .

— Bitti canım gidebiliriz .''  Ah bu kadar ukalâ olmak zorunda mıyım ? O da gülümsedikten sonra parktan çıktık . Yaptığım şeye anlam verememişken içimde tuhaf bir mutluluk vardı . Evet bu her şeyden öteydi . Uykusuzluk bedenimi esir almıştı , göz kapaklarımla adeta savaşıyordum . Evet uykusuzluk bana hiç yaramıyordu . Belki de son zamanlarda daha fazla uyumak bu yüzdendi . Yorgunluk ...

— Geldik Eylülcüm '' dediğinde mutlu oldum. Hızla eve doğru ilerlerken Mete'yi unuttuğumu anladım . Geri dönüp ona sarıldım . Kocaman kolları bedenimi sarmaya yetmişti . Sahiplenmek , belki de son zamanlarda istediğim en çok şeydi .

— Yarın okula beraber gidiyoruz , zaten aynı okuldayız '' dediğinde şaşırmıştım . Fazla şaşırmış olmalıyım ki Mete tekrardan konuşmaya başladı .

— Sana artık hep yanında olucağımı söylemiştim küçük hanım'' dediğinde gülümsedim . Yanağına öpücük kondurduktan sonra eve girdim . Odama gitmeden önce anneannem ve dedemin odasına doğru ilerledim . İkisinin de yanağını öptükten  sonra odama doğru ilerledim . Hızlıca üstümdekilerden kurtulup pijama takımımı giydim . Daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun derinliklerine bıraktım .

Sabah ,  dünün verdiği yorgunluğu üstümden atmış bir şekilde uyandım . Uykumu almıştım bu yüzden mutlu bir güne uyanmayı diledim . Yatağımdan kalmak için uzun bir süre harcadım . Eh her işe erinirsem böyle olur . Kalktığımda hızlıca banyoya gittim . Aynaya baktığımda karşımda öcü gördüğümü zannettim . Bu ben olamazdım değil mi ? Her şeye tekrardan başlamak için kendimi hemen sıcak suyun altına attım . Her ne kadar suyun sıcaklığı tenimi kızartsada buna alışıyordum . Gözlerimi kapadığımda bir an için her şeyi unuttum . Tekrardan başladım bugün hayata . Şu bir sene içinde hayatımda her şeyin değişmesine izin vermiştim . Ama bu kadar yeterdi , daha fazla güçsüzleşmek bana yakışmazdı . Son defa saçlarımı  şampuanladıktan sonra banyodan çıktım . Hızlıca üstümü giyinip kahvaltıya indim . Mutfakta masada kahvaltı yapan anneanneme dedeme  ve Mete'ye baktım . Evet evet METE .

— Günaydın kızım hemen gel masaya '' dediğinde anneanneme baktım . Mete'nin karşısına oturduktan sonra konuşmaya başladım .

— Sen ne zaman geldin ? '' dediğimde masadaki herkes bana baktı . Ne yani Mete'yle yakın olabiliriz ama eve girmesi kahvaltı yapmak felan biraz garipti .

İçimdeki Cennete YolculukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin