Prisoner {Voltooid}

009

Hermelien Griffel

'Ja Ginny, inbreken!' Herhaalt ze zichzelf voor de derde keer.
'Ja, op het ministerie.'
'Ja, Perkamentus..'
'Ja Die is dood.'
'Tijddrijver.'
'Nee, ik heb geen idee hoe.'
'Ik wel.' Mompelt ze zacht, bang dat mensen haar afluisteren.
'Hoe dan?'
'Nou, wisseldrank natuurlijk! Ik bedoel, dat heb je toch pas, even tellen..' Even blijft het stil aan de andere kant van de telefoon, '3 keer gebruikt.' Hoort Hermelien haar lachend zeggen.
'Ginny, de wet overtreden als Advocate, dat is niet zo slim he.'
'Wat maakt het uit, we moeten alleen weten waar het ligt, maar daar weet ik wel iemand voor.'
Hermelien zucht, 'Gin, dit is zinloos, een verschoten kans.'
'Niet geschoten is altijd mis.' Is haar antwoord, 'ik ben morgen bij je met iemand die ons kan helpen. Doei!' De verbinding werd verbroken en even later loopt Hermelien nadenkend door het huis.

•de volgende morgen•

'Hey Girl!' Het rode haar van Ginny valt op, achter haar staat nog een rood figuur.
'George!' Gil ik blij, 'hoe is het ermee?'
'Goed, in tegenstelling tot jou.' Hij bekijkt mijn joggingbroek, die onder de vlekken zit, verder heb ik een zwart topje aan en mijn haren in een knot zitten, vettig opgekamd.
'Eerst een douche Hermelien, zo komen we nergens.'

•*•

'Dus we moeten inbreken op het ministerie, de tijddrijver halen en een client van jou de dood besparen?' Het klinkt als een grote grap, als ik het George hoor zeggen.
Beschaamd knik ik, 'wat een achterlijk plan.' Mompel ik.
'Ja, inderdaad.' Is George korte antwoord, 'Laten we het doen!' Hij kijkt me lachend aan.
'Niks is te gek voor mij, Hermelien.'

'Hier George.' Ginny kijkt naar mijn hand, 'Wat is dat?'
'Een toverdrankenboek, het toverdrankenboek.' Met een twinkeling in mijn ogen overhandig ik het boek aan George.
'Dat van-'
'De halfbloedprins.' Maak ik Ginny's zin af.
'Hoe kom je daaraan?' George kijkt van Ginny naar mij.
'Van Sneep gekregen, in ons 6de jaar.'
'Waarom?' Ginny kijkt me vragend aan.
'Omdat- dat is een goeie eigenlijk.' Nu ik er over nadenk is het best raar, waarom zou Sneep aan mij het toverdrankenboek geven, maar ach, wat doe ik eraan.
'Wat heb ik hieraan?' Mompelt George, die nadenkend kijkt, een verwarde blik staat in zijn ogen.
'De toverdrank maken?' Ginny kijkt George raar aan, die hoofdschuddend met het boek in de handen zit.
'Ik ben grappenmaker van Zweinstein, denk je nou serieus dat ik geen wisseldrank bij de hand heb?'

•*•

'Goed, de wisseldrank hebben we, wanneer voeren we het plan uit?' Ginny kijkt op de agenda, 'volgende week woensdag lijkt me een mooie dag.' Schreeuwt ze naar ons toe.
Ik knik, 'dus over een week.'
'Oke, dus volgende week gaan we naar het ministerie, jij als..?' George kijkt me verbaasd aan.
'Ik heb haar van Omber nodig.'
'Omber?!' Schreeuwen Ginny en George het tegenlijk uit.
'Ja van Omber, dus ik ga nu naar Azkaban.' Vastberaden sta ik op, met een doel, haar van Omber pakken.
'En hoe ga je dat haar pakken?'
'Gin, dat komt wel goed.' Maar shit, ze heeft gelijk, daar had ik nog niet aan gedacht.
'Wat dacht je van de spreuk 'Petrificus Totalus' George kijkt me aan met een twinkeling in zijn ogen.

                                      •*•

'Ik ga Omber gewoon even verstijven.' Nerveus loop ik Azkaban in.
'Mevrouw Griffel, alweer hier?' Een bewaker kijkt me verbaasd aan als ik alweer Azkaban inloop.
'Ja, ik kom nog eens naar de doodsoorzaak van Meneer Malfidus kijken.'
'Meisje, dat is Zelfmoord geweest. Dat kan ik je zo vertellen.' Hij schud zijn hoofd, 'maar als jij daar je tijd aan wil besteden, ga je gang. Moet ik meelopen naar de cel?' Natuurlijk, het is een goeie bedoeling maar dat kan ik er nu niet bij hebben en dus wijs ik het verzoek netjes af.

Ze zat, zoals altijd, achter haar roze bureau. Deze keer zat ze gelukkig met d'r rug naar mij toe, waardoor ik haar makkelijk kon vervloeken.
'Petrificus Totalus', ik hoor een bonk wat betekent dat mijn spreuk goed is gegaan.
'Sorry hiervoor.' Snel pak ik een haar van haar en loop weer naar buiten.

                                       •*•

'Het is me gelukt.' Ik hou haar haar omhoog, Ginny en George kijken me opgelucht aan.
'En nu?' Ginny kijkt me bewonderend aan.
'En nu wachten we tot volgende week.' George kijkt haar lachend aan.
'Juist ja.' Ze klinkt beschaamd, soms is ze ook zo verlegen.

'Doei Hermelien, tot snel!' Ik zwaai George en Ginny uit en loop weer naar binnen.
'Een kop thee doet me vast goed.'

'Dus, je gaat als Omber naar het Ministerie?' Het is voor het eerst dat Perkamentus wat zegt deze dag.
'Ja.'
'Goed plan.'
'Ik hoop het, welterusten meneer.' Ik maak het licht uit en loop naar boven, waar een warm bed me staat op te wachten.
'Het is een belachelijk plan.' Mompel ik en ik laat me op bed vallen.

{nieuw hoofdstuk, hope you like it!}