*Oğuz*
Kapıyı açtığımda karşımda Eylül vardı bana en son yaptıklarından sonra onu görmeyi beklemiyordum.Onu içeri almayı düşünmüyordum aslında ama o kendi girdi içeri.*Eylül*
Oğuzun kapıyı kapayacağını anlayınca ona fırsat vermeden içeri girdim.-Oğuz
Oğuz
-Ne var neden geldin beni istemediğini söylemiştin neden geldin buraya.-Otur ve düzgünce konuşalım sana anlatmak istediklerim var.
Oğuz koltuğa oturunca ona Mehmetin yaptıklarını anlattım
-Oğuz ben seni çok seviyorum sadece seni seviyorum,sadece seni istiyorum aklımdada kalbimdede sadece ve sadece sen varsın ve senden başkası olamazda
Bunları söylememi beklemiyordu şaşırdı Ama ona aldırmadan devam ettim.
-Seni seviyorum Oğuz ben seni seviyorum
*Oğuz*
Sevdiğim kadın şuan karşımda bana seni seviyorum diyordu dilim tutuldu konuşamıyorum.Hiçbir şey söyleyemiyorum.Eylül
-Oğuz-Ben ne diceğimi bilemiyorum Eylül
Eylül
-Dilinimi yuttun söylesene bir şey.-Bende seni seviyorum.Seni çok seviyorum.Eylül Erdem
*Eylül*
Beni seviyordu demekki Esma yanılmamış Oğuz gerçekten bana aşıktı.Oğuz
-Seni seviyorum asi melek.-Asi melek olduk şimdi demek.
Oğuz
-Hep öyleydin hep asi meleğimdin sen benim.Oğuz beni kucağına alıp döndürmeye başlayınca ilk defa kendimi mutlu hissettim ve hiçbir şey düşünmedim ona aşıktım onu seviyordum oda beni seviyordu aramızda bir engelde yoktu ne Mehmet ne Ali Asaf aramıza kimse giremezdi ve aramızı bozmaya kimsenin gücü yetmezdi.
-Hadi hastaneye gitmemiz lazım ama biz doktoruz Oğuz hocam dimi
Oğuz
-Haklısın hadi gidelim.Hastane bu gün daha sakindi böylece karşımdaki odada bulunan sevgilimi daha rahat izleyebiliyordum.Gülüşü bakışı her seyi ile harika bir adamdı karşımdaki galiba masallar gerçekti biz masallardaki o kahramanlar olabiliyorduk.
Onu düşünmeye öyle dalmıştımki Oğuzun odama geldiğini duymamışım
Oğuz
-Eylül kaç oldu sana sesleniyorum.-Dalmışım pardon
Oğuz
-Yorgunsun galiba dalmışsın-Yoo aksine seni izlemekten çalışamıyorum ki
Oğuz
-Demek öyle Eylül hanım çalışamıyosunuz-Hayır çalışamıyorum
Oğuz
-O zaman doktor tavsiyesi bu gün erken çıkıyoruz*Oğuz*
Hastaneden çıkarken elini tuttum herkes bize bakıyordu ama umrumda değildi kalp atışlarım doğru ritmi bulmuş bir şekilde atıyordu.