Günaydın
Eylül
-Günaydın
Sinirli gibisin Eylül
Eylül
-Hayır sinirli değilim
Mehmetmi bi şey yaptı
Eylül
-Ne bu samimiyet hocam Eylül falan Oğuz hocam biz doktoruz fazla samimiyete gerek yok
Tamam Eylül hanım bir şey demedim sakinleşin
Eylül
-İzninizle Oğuz hocam
*Eylül*
Kendine gel Eylül Oğuz senin arkadaşın sen Mehmetlesin unutma ona aşık olamazsın
Ama o kadar güzel o kadar tatlı bakıyorki napıcağımı bilemiyorum.
Hastalarımı halledip eve gittim Mehmet evdeydi.Ona bakmadan yukarı çıktım
Mehmet
-Eylül ne bu tavır
Eylül
-Sanane şimdi bas git
Mehmet
-Ben senin nişanlınım
Eylül
-Değilsin
Mehmet
-Yine mi aynı kavgayı yapalım
Eylül
-Çekemem seni Mehmet gerçekten
Kapıyı çarpıp evden çıktım.
*Oğuz*
Arabayla giderken Eylülü gördüm ağlıyodu yanına gittim.
-Sen kolay kolay ağlamazsın Eylül iyimisin?
Eylül bana sarılıp ağlamaya devam edince şaşırdım
-Tamam ağlama Eylül nolur
Eylül
-Ben gidiyim
-Olmaz bana gidiyoruz bu halde seni eve falan göndermem kırma beni nolur
Eylül
-Gerek yok
-Eylül hadi
*Oğuzun evi*
-Daha iyimisin
Eylül
-Evet iyiyim ben siz beni merak etmeyin
-Şu sizi bizi bıraksak
Eylül
-Peki Oğuz
-Açmısın
Eylül
-Hemde çok
-Çok iyi yemek yaparım desem inanırmısın
Eylül
-Aslında inanırım senden her şeyi beklerim
-Sende gel beraber yapalım öyle durmak yok
Eylül
-Ben anlamam sen yap
Oğuz yemekleri yapar ve getirir
Eylül
-Hocam siz niye doktor oldunuz aşcı olsaydınız ya
-Böyle marifetlerim vardır. Sen geç odama çarşafları koydum oraya değiştirip yatabilirsin
Eylül
-Rahatsız etmiyim ben seni koltukta yatarım ben
-Eylül gözünü seveyim saçmalama yatarım burda ben git yat hadi.
*Eylül*
Oğuzun odasına gidince tişortlerinden birini giydim üstümü baya batırmışım.Odası çok güzeldi çarşafları değiştirmedim kokusunu içime çeke çeke uyudum.
