Ze waren parels van een oester
En het leven was een paling
Het neemt je in de maling
Zijn lieveling Assepoester
Zijn gezicht gezwollen, blauw
Mond vertrokken in een grijns
Ik los niets op met dit gepeins
Restjes wijn, onaangeraakt, lauw
Ik mopper in mezelf
In plaats van tegen haar
Woelend in mijn hoofd
Jij niet meer jezelf
Een dag, een levensjaar
Mijn gezin van mij beroofd
JE LEEST
Zuidzee
Poetry10 aangrijpende sonneten rond verdriet van een schipper die zijn zoon verloor op zee.
