Bir ses,iğrenç bir ses, nereden geldiğini bilmiyorum, bir telefonun zil sesine benziyor, çok net duyuyorum ama nereden geldiğini bilmiyorum. Hah. Alarm.
Alarmımın iğrenç sesinin rüyamı alt üst etmesiyle birlikte, yatakta doğrulup örtüyü üstümden attım ve komodinin üzerindeki suya uzanıp kafama diktim. Midemde iğrenç bir acı vardı, bir süredir doğru düzgün bir şey yemiyor hep atıştırmalıklarla geçiştiriyordum. Bu yüzden uzun zamandır yapmadığım bir şey yapıp kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Kahvaltımı hazırlayıp her şeyi mideme indirdikten sonra salona geçip bir kenara kaldırdığım mektupları aldım. Daha fazla okumadan beklersem çıldırma sürecine girecektim, bu kadar zaman yeterdi, artık okumaya devam etmeliydim. 3. sırada duran mektubu aldım ve dikkatlice açtım, kağıdı çıkarırken içinde bir şey düştü, bir çiçek. Çiçeği koltukta yanıma bırakıp okumaya başladım;
"Bir önceki mektubu okuduktan sonra bana ne kadar kızdığını tahmin edebiliyorum, haklısında, ama ben böyle olacağını bilemezdim. Her neyse, sana kendimi afettirmeye çalışmayacağım, bu senin için kolay değildi, benim içinde.
Seninle duraktan eve yürüyorduk, telefonum çalmıştı ve babam aramıştı hatırlıyor musun? Babamın senin yanındayken beni aradığı tek andı o, o yüzden hatırlamalısın. Bana bir kokteylden bahsetmişti ve gelmek zorunda olduğumu söylemişti, daha sonra senin ailenin de gideceğini öğrenmiştik bu yüzden benimle eve yürüdükten sonra koşarak hazırlanmaya gittin. Koştuğunu görmediğimi sandın, benimle eve kadar yürümenin senin zamanını kısıtlayacağını düşünmemi istemedin. Ama gördüm. Zamanını kısıtladığımı da gördüm, ama üzülme, bu seninle aramızdaki acıların yanında minicik kalıyor.
Hazırlandıktan sonra aynanın karşısına geçtim, makyaj yapmak için. Bundan önce beni hiç makyajlı görmemiştin, bugün senin için çok güzel olmak istedim, sen farket diye güzel olmak istedim. Saçımı ve makyajımıda bitirdikten sonra ailemle arabaya bindim, seninle orada karşılaştığımızda vereceğin tepkiyi deli gibi merak ediyordum. Sürekli "acaba beni güzel bulacak mı" diye geçirip durdum içimden. Çünkü farkında mısın bilmiyorum ama o akşamdan önce bana hiç güzel olduğumu söylememiştin, oysa ki güzeldim.
Arabadan inip babamın koluna girdim, annemde diğer koluna, annem kapıdaki görevlilere davetiyeyi gösterdi ve görevli bize kapıyı açtı, içeri girince ilk önce seni aradı gözlerim, ama göremedim. Yaklaşık yirmi dakika sonra sen girdin içeri, ailenle. Çok yakışıklıydın, her zamanki gibi. Üzerinde siyah bir ceket, siyah kot pantolon ve beyaz t-shirt vardı, harikaydın. Sonra beni gördün. Gözlerinin nasıl açıldığını izledim. Şaşırmıştın. Belki bu kadar güzel olabileceğimi bilmiyordu, diye geçirdim içimden. Üzüldüm bir anlığına ama hemen toparlandım ve sen bana doğru yürümeye başladın, sonra önüne bir kız geçti, sarı saçlı ve çok güzel bir kız. Konuşmaya başladınız, orada öylece donup kaldığımı hatırlıyorum. Ama senin onu başından savmaya çalıştığını görünce içim rahatladı, en azından sevgili değildiniz. Sonra fark ettim, o senin eski sevgilindi, hani seni terk eden. Yanıma geldin sonra, baştan aşağı süzdün beni, sonra şunu söyledin;
-Fena görünmüyorsun.
O anda kalbimin nasıl paramparça olup yerlere saçıldığını anlatamam sana, canımın nasıl yandığını anlatamam. Hoş olmuşsun, desen bile mutluluktan ağlayacak olan ben, bu soğuk tavrın karşısında yıkılmıştım. Yanaklarımın kızardığını ve gözlerimin dolduğunu çok net hatırlıyorum. Deli gibi atan kalbimin nasıl yavaşladığını. Senden bir kere "güzelsin, hoşsun" lafını duymak istemiştim o akşam ama sen söylemedin. Acı birikti içimde, senin için güzel olmak istediğimi görmedin. Sonra "İyi misin?" diye sordun bana. En azından yüzümün kızardığını ve ellerimin titrediğini fark etmiştin, ama yetmedi. Sana iyiyim derken bunun yalan olduğu aklına geldi mi hiç? Vücudumda hiç hissetmediğim bir acı vardı o an. Ama belli etmedim, sende anlamadın zaten. Saatler geçtikçe beraber geçireceğimiz vakit azalıyordu, o yüzden o anki soğuklunu aklımın bir köşesine yazdım ve rafa kaldırdım, bu akşamdan sonra alırdım raftan geri nasıl olsa, ama bu akşamı doya doya yaşamak istedim, seninle. Beraber yediğimiz çerezleri, seninle ilk dansımızı aklımın en ücra köşelerine kazıdım, kimse silemesin diye. Ben alkolsüz meyve kokteyli içmiştim sen viski. Bir süre sonra aklın biraz gel-gitlendi. Azıcık da olsa sarhoş olmuştun, seni ilk kez sarhoş görmüştüm,dayanamadım bunu da yazdım aklıma, o akşam aklıma ne çok şey yazmışım değil mi? Sonra bir bardak daha içtin. Daha sarhoştun şimdi, çok dayanıklı olmadığını anladım. Tekrar dansa kaldırdın beni. Sonra bir şey söyledin ve ben bayılacağımı sandım.
-Harika olmuşsun, seni ilk defa böyle görüyorum, dedin. Gözlerim doldu ama ağlamayacaktım, şimdi değil. İlk başta heyecandan elim ayağıma dolandı ve ayağına bastım, sonra içimin fena burkulduğunu hissettim. Sarhoşken söylemiştin çünkü, fazla kendinde değildin. Keşke içmeden söyleseydin bana. Ama yine de iyi hissetmeye zorladım kendimi. Belki kafan pek yerinde değildi ama ben senden "güzel" kelimesini beklerken sen "harika" demiştin bana.
Beni biraz daha kendine çektin, hiç bu kadar yakın olmamıştım sana, sonra duyduğum şeyle irkildim.
-Çok güzel kokuyorsun, Derin.
Derin dedin. Bana derin dedin. O an beni Derin sandın. Derin kim açıkçası bir fikrim yoktu ama eski sevgilin olduğuna kalıbımı basardım. Belki de bana iltifat ettiğinde de beni Derin sanmıştın. Kendimi zorda olsa kollarından kurtardım ve koşarak çıktım ordan. Aklıma yazıp rafa kaldırdığım acı raftan düştü ve sert bir şekilde kavradı her yanımı.
Ben o akşam gerçek acıyı öğrendim. Kalbe vuran acıyı."
---Selaam, bu bölümde Derin olarak Hailey'i koydum, ayrıca Simelya ve Derin'in kokteyl kıyafetlerini de aşağıya bırakıyorum<3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
