The Girl Without Trust -Luke Hemmings

0.3

POV SKYLER

Ik open mijn ogen en ik zie een man die nogal ongerust kijkt en dan helpt hij me recht en hij begeleid mij naar een tafel en ik zet me neer op een stoel. 'Alles oké?' vraagt hij dan. Ik knik voorzichtig. 'Kan ik iets doen voor u?' vraagt hij. 'Uhm, ik zou graag twee pizza's bestellen, 2 pepperoni's alstublieft.' zeg ik. 'Komt in orde, die twee zijn van het huis.' zegt de man. 'Nene, dat hoeft niet, ik betaal wel gewoon.' zeg ik. 'Ik sta er op dat die 2 pizza's van het huis zijn.' zegt de man. 'Laten we een compromis sluiten, 1 van het huis en 1 die ik zelf betaal.' zeg ik. 'Allee dan.' zegt de man schouderophalend en hij verdwijnt naar de keuken voor de 2 pizza's. Wanneer de man met 2 pizzadozen terugkomt vanuit de keuken sta ik op en neem ik mijn geld. 'Dat is dan 10 euro alstublieft.' zegt de man. Ik geef hem een briefje van 20 en ik ga weg. 'Mevrouw, uw wisselgeld!' roept de man. 'Hou maar!' roep ik terug en ik ga met de pizza's terug naar mijn huis. Ik bel aan en Luke doet open. 'Dat duurde lang.' zucht Luke en hij pakt de pizzadozen aan en ik ga naar binnen en ik ga zitten in de zetel en ik doe mijn vest uit.

'Hoelang ben ik dan weg geweest? Zolang was dat toch niet?' vraag ik verward. 'Sky, wat is er gebeurt, je bent bijna zo blauw als een smurf!' vraagt Fien direct ongerust. 'Je bent zo echt langer dan een uur weg geweest.' zegt Emily. 'Er waren gewoon een paar fans van Luke die me niet echt leuk vonden denk ik.' mompel ik. 'Sorry Sky, maar ik denk dat we dan niet meer bij elkaar kunnen zijn, als jij daardoor helemaal in elkaar wordt geslagen.' zegt Luke zacht en dan neemt hij een pizzapunt. 'Luke, ben je serieus? Je kan je leven toch niet laten bepalen door je fans?! Luke echt waar, deze kant van jou valt me tegen.' zegt Emily. 'Ik wil gewoon niet dat Sky zoveel haat krijgt en dat ze in elkaar geslagen wordt op straat, snap je dat niet ofzo?' zegt Luke geïrriteerd. 'Luke, ik word liever in elkaar geslagen en dat ik met jou kan zijn dan dat ik zonder jou zou moeten leven.' zeg ik zachtjes. 'Sky, ik wil jou niet zien leiden.' zegt Luke. 'Luke, de volgende keer zorg ik gewoon dat er iemand bij me is, dan word ik misschien niet in elkaar geslagen.' zeg ik. 'Ik zal altijd bij jou zijn, dan word je niet in elkaar geslagen.' 'Je kan toch niet altijd bij mij zijn, jullie gaan toch touren enzo..' zeg ik zacht. 'Je mag gewoon mee hoor, Emily en Fien gaan ook gewoon mee.' zegt Luke.

'Ik weet het niet Luke, ik ken jullie eigenlijk zo goed als niet en ik kan het hier toch niet gewoon zo achterlaten?' zeg ik vragend. 'Je bent toch al 18?' vraagt Luke. 'Luke, ik ben 17.' zeg ik op een verveelde toon. 'Wanneer wordt je 18?' vraagt Luke. 'Dat maakt niet uit, ik hou niet van verjaardagen, en vooral niet van de mijne.' zeg ik. 'Maar zeg gewoon wanneer je 18 wordt, want dan kan je misschien nog mee op tour.' zegt Luke. 'Overmorgen wordt ze 18.' zegt Emily. 'Hoe weet je dat?' vraag ik verward. 'Oh, gewoon, ik heb even op je Facebook profiel gekeken.' grinnikt Emily. 'Eet maar verder die pizza op, anders wordt die koud.' zeg ik geërgerd. 'Dan kan je nog mee op tour!' zegt Luke enthousiast. 'Als ze dat niet wilt moet je haar ook niet pushen eh, hebben jullie haar daarnet niet gehoord? Ik zou het ook leuk vinden als ze mee op tour zou gaan maar als ze tegen haar zin meegaat is er toch ook niets leuk aan?' merkt Fien op. 'Ik zal er over nadenken.' zucht ik. 'Kijk, we hebben haar niet gepushed, we hebben haar gewoon overgehaald om er toch nog over na te denken, ah ja, Sky, we zouden het over 4 dagen moeten weten.' zegt Emily. Fien zucht.

'Uhm, ja, wij moeten weg, we moeten onze vis uit de boom gaan halen.' zegt Fien. 'Uhm ja, hij zit vast in een blaadje.' vervolgt Emily, en dan gaan ze giechelend weg. 'En toen waren we nog met 2.' zucht ik. 'Wat? Vind je dat zo erg?' vraagt Luke en hij grinnikt. 'Nee hoor.' zeg ik. En dan was het stil. 'Laten we naar het park gaan.' stelt Luke voor. 'Oké.' zeg ik schouderophalend en we gaan naar het park en daar gaan we op een bankje zitten. 'Ooooh, kijk daar een eend!' zeg ik wijzend en ik loop naar het meer gevolgd door Luke. En dan krijg ik een duw in mijn rug van Luke en val ik in het meer. 'Ik kan niet zwemmen!' roep ik lachend naar Luke. 'Ik kom je redden!' lacht Luke en hij springt het meer in en hij zwemt naar me toe. Ik zwem weg van Luke en hij achtervolgt mij, ik moet lachen en ik zwem verder weg, maar Luke zwemt sneller dan mij en hij pakt me bij men heupen vast en ik draai me naar hem toe en kus hem. 'Ga onmiddellijk uit dat meer! Zwemmen in dit meer is verboden! Daar staan zware boetes op!' roept de parkwachter. Ik en Luke zwemmen lachend naar de rand en we gaan uit het meer.

'Luke, nu ben ik kletsnat dankzei jou!' Zeg ik. 'Ik ben ook kletsnat.' Zegt Luke schouderophalend. 'Ik ga naar huis, dan kan ik iets anders aandoen.' Zeg ik. 'Ik ga mee.' Zegt Luke. 'Moet jij niets anders aandoen?' Vraag ik verward. 'Heb je geen broer met toevallig dezelfde maat als mij?' Vraagt Luke. 'Nee maar ik heb een vader, misschien hangt er iets in zijn kast.' Zeg ik schouderophalend. 'Oké, we go?' Vraagt Luke. 'Nee we gaan hier blijven staan en kou lijden.' Zeg ik sarcastisch en we gaan samen naar mijn huis. Wanneer we daar zijn aangekomen gaan we naar binnen en loop ik snel de trap op gevolgd door Luke en dan gaan we de kamer van mijn ouders binnen. Ik open de kast van mijn vader, maar daar hangen alleen maar hemden in. 'Geef me dat houthakkershemd maar, draagt jou vader dat zelfs?' Zegt Luke verward. 'Ik had het gegeven voor zijn verjaardag maar hij vond het lelijk dus heeft hij het gewoon in zijn kast gelegd.' Leg ik uit. En daarna pakt Luke een jeansbroek uit mijn vader zijn kast.

Hij trekt zijn natte T-shirt uit en ik draai me om. 'Wat? Vind je men bloot bovenlijf zo lelijk?' Grinnikt Luke. 'Nee hoor, maar ik gun jou gewoon wat privacy, maar oké, ik ga ook iets anders aandoen.' Zeg ik en ik ga de kamer uit en ik ga naar mijn kamer. Ik open mijn kast en ik pak er een random outfit uit, ik doe mijn T-shirt en mijn broek uit en dan hoor ik de deur opengaan. Ik bedek snel mijn borsten, ookal heb ik een bh aan, dit is gewoon gênant. 'Luke! Ga weg!' Roep ik. 'Waarom? Je bent toch mooi? Je hebt een prachtig lichaam, die armen hoeven niet voor je borsten te liggen hoor.' Zegt Luke. 'Please, ga weg uit mijn kamer..' zeg ik zacht. 'Wat jij wil.' Zegt Luke schouderophalend en hij gaat mijn kamer uit en sluit mijn kamerdeur. Ik doe snel ander ondergoed aan en dan doe ik de outfit aan die ik net uit mijn kast heb genomen.

Als ik ben aangekleed ga ik mijn kamer uit en daar staat Luke te wachten. 'Sky, je hoeft je niet zo te schamen voor je lichaam, want je lichaam is prachtig.' Zegt Luke. 'Please, laat die complimenten maar weg, ik geloof er toch niks van.' Zeg ik zacht. 'Sky, ik kan het aan duizenden jongens vragen, ze gaan gewoon hetzelfde zeggen als mij, maar ik ga het niet doen, want alleen ik mag jou zo zien.' Zegt Luke en hij drukt een kus op men voorhoofd. Ik negeer wat hij net zei en ik ga de trap af en ik ga in de zetel zitten. Luke komt erbij zitten. 'En, wil je nu mee op tour?' vraagt Luke. 'Maybe.' zeg ik twijfelachtig. 'Mag ik ook een ja of nee horen? Liefst een ja natuurlijk, maar dat beslis je zelf.' zegt Luke en hij kijkt naar mij met puppy ogen. 'Luke, puppy ogen gaan me echt niet overtuigen hoor.' zeg ik. 'Dus je wilt niet mee?' vraagt Luke verbaasd. 'Ik denk het wel.' zeg ik. 'Je moet het wel zeker weten eh, want als we dan op het vliegtuig zitten en je wilt het toch niet dan kan je niet direct terug.' zegt Luke. 'Luke, ik wil mee, overtuigend genoeg?' vraag ik grijnzend. 'Yes!' roept Luke en hij komt dichter bij me zitten en hij geeft me een kus.