Nobody like you ( L. T.) [ vervolg op Gestrand]

8.

Louis POV

Ik was op weg naar de kamer van Niall. Ik twijfelde nu of het nummer 689 of het nummer 698 was. Eerst proberen bij 689. Ik klopte aan. Een meisje van rond de 23 jaar deed open. Haar haar hing los over haar schouders. Oh nee Claudia.

"Hey"zei ik

"Hey"zei ze.

"Euhm, alles goed?"vroeg ik dan maar.

"Ja, met jou?"

"Ja, sorry ik heb me vergist van nummer"

"Geeft niet. Dat kan iedereen overkomen". Ik zag de tattoo rond haar pols. Het was in de vorm van een armband.

"Mooie tattoo"

"Dank je"

"Wat staat er?"

"I'm strong enough to survive"

"Oh, ik moet verder. Tot nog eens zeker"

"Ja. Je weet nooit waar we elkaar nog eens tegengekomen"

"Dat is waar". Ze lachte even en deed de deur dicht. Op naar 698.

"Waar bleef je?"vroeg Niall

"Vergist van nummer"

"Ik hoop dan dat op die kamer geen fan logeerde"

"Nee, het was...". Ik kon het nog steeds niet geloven wie ik net gezien had.

"Wie?"

"Claudia"

"Ben je serieus?"

"Ja en ze deed heel normaal tegen mij"

Ondertussen kwamen Zayn, Harry en Liam. "Lou, je ziet eruit alsof je een spook gezien hebt"zei Liam.

"Ik heb Claudia gezien"

"Wat heb je dan gedaan?"

"Gewoon met haar gepraat"

"Als ik eerlijk mag zijn haar tattoo is wel mooi"zei Harry, "ik weet wel niet wat er staat. Dat heb ik niet gezien"

"I'm strong enough to survive"zei ik. We maakten nog een paar afspraken voor 1D-Day. Ik hoop dat alles goed gaat.

Claudia POV

Ik kon niet slapen. Waarom moet hij verschijnen op een moment dat ik bijna vergeten ben? Ik stond op en ging op mijn balkon zitten. Ik hoorde iemand op mijn deur kloppen. Ik deed open en zag daar Zayn staan.

"Hey, mag ik even binnenkomen?"vroeg hij.

"Ja, ik kan toch niet slapen"

"Ik wil het even hebben met jou over Louis"

"Oh"

"Alsjeblieft, geef hem nog een kans als vriend. Hij heeft er spijt van. Je ziet dat hij jou wil vergeten, maar het lukt niet"

"Ik kan dat niet zomaar vergeven. Waarom denk je dat mijn ex het uitgemaakt heeft? Hij dacht dat ik hem gekust had"

"Hoe is hij dat te weten gekomen?"

"Nirphania, Joyce of Sara"

"Dat is onmogelijk"

"Toch ben ik er zeker van. Na die hevige ruzie deden zij veel samen. Alsof ze een plan wilden bedenken om ruzie te stoken tussen mij en Shoni of Louis. Ik vertrouwde hen al lang niet meer"

"Denk er eens over na. Er word steeds ruzie gemaakt als we het over jou hebben. Het is niet meer de Louis van vroeger. Je hebt hem serieus pijn gedaan door zo te doen"

"Heeft hij iets vertelt van daarstraks?"

"Ja, hij vond dat je normaal deed tegen hem. Hij vertelde ook nog over jouw tattoo die hij mooi vond. Hij had het niet verwacht dat jij hier zou zijn. Iedereen verdient een tweede kans. Ook Louis. Ik kan begrijpen dat het moeilijk is om hem een tweede kans te geven, maar ik smeek je om het te doen. Hij heeft er echt spijt van"

Hij stond na deze woorden op en ging weg. Nu weet ik het zeker niet meer wat ik moet doen.

Flashback

We zaten gezellig te praten over onze familie. Ik voelde steeds zijn ogen op mij gebrand. Nu wist ik het zeker hij is verliefd op mij. Al dagen had ik een vermoeden. Ik draaide mijn gezicht en zijn ogen keken recht in de mijne. Waarom komt die dichter met zijn gezicht? Enkele seconden later voelde ik zijn lippen op de mijne."Louis?!"riep ik, "What the hell is going on?"

"Sorry",stammelde hij. Ik wou weg. Weg van Louis, van dit eiland, van alles.Ik begon te huilen. Ik wil hem niet meer zien, horen of ruiken.

Einde flashback

Sindsdien wou ik hem nooit meer zien. Omdat ik wist dat hij alleen maar problemen veroorzaakte. Maar nu? Misschien moet ik het een kans geven.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vote or a comment?

xxx Claudiaatje