13.

34 2 0
                                    

Claudia POV

Het is ondertussen al eind februari. Er ligt nu al bijna 2 weken sneeuw. De laatste dagen is er niets meer bijgekomen. Gelukkig maar, want mijn metekindje Emmalyn is op bezoek bij mij. Een weekend lang ga ik haar eens verwennen.

We waren nu in het park aan het spelen. Sneeuw genoeg. Emmalyn begon met een sneeuwballengevecht. Per ongeluk gooide ze er eentje naar mijn hoofd.

"Sorry meter", zei ze meteen.

"Het is niets, Em"

Het viel me op dat er meisje heel alleen door het park liep. Niemand keek om naar dat meisje. Ze is denk ik een jaar of 3.

"Wie is dat?", vroeg Emmalyn. Ze zag me kijken naar het meisje.

"Ik weet het niet, Em"

Ik liep naar haar toe.

"Hey meisje, waar is je moeder?"

"Weet ik niet", zei ze stil.

"Wat is jouw naam?"

"Doris en jij?"

"Ik ben Claudia en dat is Emmalyn". Doris wou net iets zeggen toen mijn gsm rinkelde. Op mijn scherm zag ik dat Louis me belde.

"Hey Lou. Is er iets?"

"Mijn halfzusje Doris is vermist. We zijn al een halfuur aan het zoeken en we kunnen haar niet vinden"

"Waar heb je haar voor het laatst gezien?"

"In het park. mijn moeder was even met haar en haar tweelingsbroertje naar het park"

"Lou relax, ze staat hier naast mij"

"Echt?"

"Echt"

"Kan jij met haar naar hier brengen"

"Ja, als jij me jouw adres stuurt kom ik zo snel mogelijk"

"Oké. Zorg goed voor haar"

"Louis, er zal haar niets gebeuren"

"Tot straks"

Schattig, zo'n bezorgde broer, dacht ik toen ik mijn gsm wegstak. Ik liep met Doris en Emmalyn naar huis. Ondertussen kreeg ik van Louis een bericht met zijn adres. Eens thuis zette ik de meisjes in mijn auto en reed naar Louis.

*bij Louis*

Ik reed nog maar net de oprit op of de voordeur ging open. Ik nam Doris als eerste uit de wagen. Ze liep meteen naar Louis die in deuropening stond. Achter hem stond een vrouw, waarschijnlijk zijn moeder. Louis gaf Doris aan zijn moeder en kwam naar me toe.

"Hey, kom je mee naar binnen?"

"Ja, is goed. Eerst even dit kleintje uit de auto nemen", zei ik wijzend naar Emmalyn.

"Is dat Emmalyn?"

"Jep, de jongste spruit van de familie"

Ik en Em volgde Louis naar binnen.

"Dank je wel, Claudia om Doris terug te brengen", zei zijn moeder.

"Dat is graag gedaan, mevrouw"

"Zeg maar Johannah hoor"

Na een paar uur nog lennis gemaakt te hebben, ging Johannah samen met de kids naar huis.

Louis POV

Ik was blij dat Doris terecht was. Mijn moeder was dan blijkbaar weer blij om Claudia te ontmoeten. Die 2 kunnen het nu al goed met elkaar vinden.

Claudia zag er zoals altijd goed uit. Haar armband viel me erg op. Het was een infinity teken met de naam Isa erin. Wie is Isa?

Nobody like you ( L. T.) [ vervolg op Gestrand]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu