„ Nie mogę uwierzyć że nie idziemy do gimnazjum razem…” - powiedziała moja przyjaciółka Emma. Siedziałyśmy w moim pustym pokoju przed tym jak miałam wyjechać do Teksasu. Zawsze marzyłyśmy o tym żeby iść razem do gimnazjum, ale nasze marzenia się nie spełnią
„Wiem.. mój tata dostał nową ofertę pracy. Bardzo dobrze nam tutaj było.” Mój brat, Justin, wyjrzał głową zza drzwi i powiedział
„Natalia, wyjeżdżamy za piętnaście minut. Czas żeby Emma już sobie poszła” Zszedł na dół po schodach. Ja i Emma spojrzałyśmy na siebie wzajemnie, obie miałyśmy łzy w oczach. „Będzie mi cię bardzo brakowało” powiedziała i przytuliła mnie tak mocno, że nie mogłam wziąć oddechu. „Ja też będę tęsknić. Będę pisać i dzwonić codziennie najwięcej jak będę mogła” powiedziałam. Łzy płynęły mi po policzkach. Emma i ja byłyśmy przyjaciółkami od przedszkola, to trudne ją opuszczać.
Zanim się spostrzegłam, byliśmy już w drodze do Texasu. Tata powiedział, że pojedziemy samochodem, bo nienawidzi latać samolotem. Nie obwiniam go. Pisałam z Emmą przez całą drogę. Po długich godzinach jazdy, dojechaliśmy do Texasu. Znaleźliśmy nasz dom. Był średniej wielkości, ale lepszy od naszego starego domu. Tata pokazał mi mój pokój. Nie był większy od starego. Zaczęłam się wypakowywać. Kiedy już skończyłam, położyłam się na nowym łóżku.
Dlaczego musieliśmy się wyprowadzać? Mama nie chciałaby nas tutaj. Ona kocha Kanadę.
Myśl o mamie sprawia, że płaczę. Moja mama umarła z powodu choroby, kiedy miałam 6 lat. To było bardzo trudne dla całej rodziny. Byłam zmęczona, zdecydowałam że czas do łóżka. Muszę wejść w odpowiednią rutynę snu, bo szkoła już za kilka dni.
Mam nadzieję, że wam się podoba, mi baardzo :) Komentujcie !
@ericisthebesst
