2 TERS 1 DÜZ

1.BÖLÜM (BULUŞMA)

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk hikayem. Bu hikayemde Ferahla Barlas'ın hayat hikayelerini anlattım. Tabi hayat hikâyesi derken çifttimizin zorluklarla nasıl mücadele ettiğini anlattım. Aşklarıyla her şeyin üstesinden nasıl geleceklerini bize gösterecek olan Barlasla Ferah'ın hikayesi. Şimdiden herkese iyi okumalar. Umarım sizi hayal kırıklığına uğratmam. Şimdiden teşekkür ederim.
---*---*---
Balkonda oturmuş izliyordum. ne güzel de bahçeyi düzenliyordu. Gerçekten çok seviyorum. Çocukluğumuzdan beri olan sevgimiz büyük bir aşka dönüştü. Varlığıyla güven veren. Sahiplenişiyle beni benden alan tek adam. iyi ki bu adama aşığım. Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Ferah 18 yaşıma yeni girdim. 1 abim 6 tane ablam var ve hepsi evliler. Liseyi okuduktan sonra okulu bıraktım. Okulu bırakmamın sebebi hiç bir ablam okumadı ben de okumak istemedim. Zaten sevdiğim adamla evleneyim yeter. Balkondan çıkıp aşağıya inip bahçeye doğru yürüdüm.
- Barlas...
bu arada sevdiceğimin adı Barlas. 20 yaşında ve çiftçilik yapıyor. Aslında çok zeki ama çiftçilik yapmak zorunda. canım sevgilim.
-Efendim Ferah'ım
-Bugün tepebaşına gidelim mi?
-Tabi gidelim gönlümün sultanı. Öğlenden sonra orda buluşalım. Hem sana sürprizim var. Dikkatli gel abin görmeden gel yakalanma.
-Yaşasın... tamam aşkım.
Abimin adı Önsal. Aralarında bir şey olmadığı halde Barlas'ı sevmez. O yüzden bizim birlikte olmamızı istemez.
Hemen odama çıkıp Barlasla buluşacağım kıyafetlerimi giydim. Siyah yüksel bel pantolon ve üstüne Levis yazan tişörtümü giydim. Hiç makyaj yapmadan sadece dudağıma parlatıcı sürdüm. Makyaja çok ihtiyacım yoktu. Çünkü hem yüzüm pürüzsüz hemde sevdiceğim makyaj yapmamı istemiyordu. Doğal halimi daha çok seviyormuş. Hemen odadan çıkıp mutfağa girdim. Dün yaptığım yayla çorbasını saklama kabına koydum. Barlas'ım yayla çorbasına bayılır. Ki yapan ben olursam. Hemen abime gözükmeden evden çıktım ki arkamda bir ses. Işte şimdi hapı yuttum.
-Ferah nereye gidiyorsun böyle telaşlı telaşlı.
Ohhh şükür ablam Kumru'ymuş.
-Şeyyy abla Barlasla buluşmaya gidiyorum. Abime gözükmeden gideyim diye acele ediyorum. Yoksa izin vermez.
-tamam tamam git bakalım. Ben görmedim. Selam söyle.
Ablamı öpüp koşa koşa aşkımın yanına gittim.
Ablalarım ve annem Barlas'ı biliyorlardı. Bu yüzden içim rahattı. Babam 5 sene önce vefat etti. Bahçeden çıkıp yolda yürürken can dostum kardeşim dediğim arkadaşım canım Leyla'mı gördüm. Evlerinin kapısının önünde oturmuş çekirdek çıtlıyordu.
-Güzellik böyle tek başına çekirdek mı çıtlanır. Insan beni bekler.
-Ne yapayım Ferah sıkıldım evden. Bari kapının önünde oturup gelen geçene bakıyorum. Sen nereye gidiyorsun elinde çorbayla. Dur dur ben tahmin edeyim. Barlas'a.
-Tam üstüne bastın Leyla'm. Napim çok özledim. 2 saat oldu görmeyeli genede özledim.
-Iyi git canım git. Bende de selam söyle.
-Tamam güzellik.
Onu öpüp. Koşarak Barlasla buluşacağımız yere yani tepebaşına gitmeye başladım. Yokuşu çıkmak o kadar zor ki. Belki de o yüzden tepebaşı demişlerdi. Ilk bu yeri küçükken kuzenlerimizle saklambaç oynarken Barlasla birlikte keşfettik. Tepebaşında saklanırken buranın ne güzel olduğunu ve bizim yerimiz olmasını söyledik. Birbirimize bakıp. Burası ölene kadar bizim yerimiz olacağını ve hiç ayrılmayacağımıza söz verdik. Küçüklükten bile bile birbirimize ait olduğumuzu biliyorduk. Çünkü kalbimiz bir kaderimiz aynı yazılmıştı. Ben bunları hatırlayıp düşünürken muazzam yere gelmiştim. Ve gelmemle şok olmuştum. Gözlerime inanamadım. Istemsizce gözlerim yaşlarını bıraktı.
--*--*--
Arkadaşlar bu bölümü bitirdim. Umarım beğenirsiniz. Yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın canlar.