38- Barış/Yasemin

9 2 0
                                    

Arabaya döndüğümüzde yüzüm asılmıştı. Bir az da sinirliydim tabi. Otele dönüyorduk.

-Niye yüzün asık yine? Seni öptüğüm içinmi?
-Niye yaptın?
-Seni niyemi öptüm?
-Şu kelimeyi tekrarlamasan diyorum.
-O an içimden geldi öptüm.
-Bu kadar kolay yani?!
-Sence değilmi?
-Hayatımın büyük 1 kısmını mahveden birinin ilk öpücüğümü çalması... Hiç hoş değil!
-Sana naptım ki ben?!!

Bir anda arabayı durdurunca ileri savruldum ama elimle arabadan tutup dengemi korudum.

-Napıyosun?
-Ben sana ne yaptım Masal? Ne yaptım?!
-Birde bunu soruyomusun yani?
-Evet o vidyoyu koyması için ben verdim garsona. Evet defalarca kalbini kırdım. Ama..
-Ama ne?!
-Ben sana aşık olduğumu hiç düşünmemiştim Masal!!
-Aşık olduğunu?..

Bir an böyle bir sessizlik çöktü.
-Yalan söylüyosun. Hem doğru olsa bile bu birşeyi değiştirmez.
-Sen de bana yalan söyledin!!
-Ne?
-Şafağın benim yüzünden ölmediğini sakladın. Eğer ben bunu bilseydim..
-Bilseydin??
-Sonunda bu vicdan azabından kurtulup seni sevdiğimi anlaya bilirdim.

-Ben o gün öğrenmiştim zaten bunu..
-Ne zaman öğrendiğin önemli değil. Ben sana zarar verdim. Hemde senin hiç bilmediğin kadar.! Seni sevdiğimi ben senin yokluğunda anladım. Bunu 4 yıl sonra kabullenmiş ola bilirim. Ama şu an burdayım. Şimdi kaldığımız yerden devam etmemizi istiyorum.

-Bu senin söylediğin gibi kolay bir şey değil!
-Hiç birşey değişmediki. Hala o zamanki gibi bana aşıksın. Bende seni seviyorum işte. Birlikte olmamız için hiç bir sorun yok!

-Var. Artık sana karşı aynı şeyleri hissedemiyorum. Sana aşık değildim. Sadece bir şekilde takılıp kalmıştım sende.

-Hadi ama Masal. Hangi kadın sevmediği bir erkekden bu kadar hakarete bu kadar acıya katlanırki?

-Bu konuşmayı bitirelim artık.!
-Kaçıyosun!. Yine bana aşık olmaktan korkuyosun.! Yine aynı hissleri yaşamaktan.
-Sus artık!
-Tamam şimdilik böyle olsun. Ama eninde sonunda bana hala aşık olduğunu anlayacaksın ve kabul edeceksin. O zaman ben hala burda , yanında olucam!

Otele vardığımızda yorgunluktan ölüyordum. Bu konuşmalar beni fazlasıyla germişti. Artık düşünmek istemiyordum. Anladığım kadarıyla sakladığım dosyayı bulmuştu. Bulmasa şaşardım zaten. Yatağa uzanıp uyumayı denedim. Herzamanki gibi uyuyamıyordum. Gece 3e kadar debelenip durdum. En sonundaysa yarın bu konuşmaları olmamış gibi davranavağıma karar verdim. Birde beni öpmediğini varsayarak ...

Sabah kalktığımda güzelce bir duş aldım. Daha sonra saçımı kurulayıp şort ve topik tişört giydim. Yüzüme sadece rimel ve lipbulm uyguladım. Telefonumu dün gece şarza koymadığım için kapanmıştı. Telefonu prize taktım. Daha sonraysa saçımın kenarlarından tutup arkada sabitledim. Sadece 2 tutamı önüme çıkardım.

Aşağı kahvaltıya indiğimde Doğanı farkettim. Yanında esmer 1 kız vardı. Açık büfeden istediğimi alıp Doğanın masasından uzak bir yerde oturdum.

O kızla fazla yakın değilmiydi?

Yani şu an Doğanın yüzüne dokunuyordu sonuçta. Onları izlediğimi fark eden Doğan alaycı 1 şekilde gülümsedi. Bende ona gülümsememle karşılık verip göz devirdim ve önüme döndüm.

Önüme döndüğümde bir çocuğun önümde olduğunu fark ettim.
Sandalyeyi gösterdi:
-Selam. Boşmu?

Etrafta onca boş yer vardı. Sandalyeyi istiyor düşüncesiyle cevap verdim.
-Evet boş .

Tabiiki gelip önümde oturmasını beklemiyordum.

-Bu arada ben Barış.
Elini uzattı.
-Masal- diye karşılık verdim.

"Uyuyan" GüzelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin