2

202 13 0
                                    

Siedziałaś i oglądałaś sobie jedną z mang Nico. Taaaa. Była 5 nad ranem a ty oglądasz sobie mangę. Nagle usłyszałaś śmiech. Obejrzałaś się i zobaczyłaś śmiejącego się przez sen Nico. Uśmiechnęłaś się i wróciłaś do oglądania.

*3 godziny później*

Wszyscy wstali i zaczęli robić to, co każdy o poranku. Hajime sprawdził, czy kogoś nie brakuje. Ty postanowiłaś spytać chłopaków, czy oprowadzą cię po więzieniu, bo jedyne co wiesz to, jak dojść do szpitala więziennego.

-Chłopaki oprowadzicie mnie po więzieniu?

-Jasne. A kiedy?-spytali.

-Teraz!-pociągnęłaś ich na korytarz.

-To gdzie najpierw chcesz iść?-zapytał Jyugo.

-Najpierw stołówka. Od wczoraj nic nie jadłam.- W tej chwili zaburczało ci w brzuchu- Słyszeliście? Mój brzuch uważa, że to dobry pomysł.
Oni się tylko zaśmieli i zaczęli prowadzić cię do stołówki. Kiedy tak szliście, czułaś na sobie wzrok wszystkich więźniów na sobie. Gdy doszliście, szybko zajęłaś miejsce przy jednym ze stołów, a później dosiadł się Rock i reszta chłopaków. Do stolika podszedł wysoki mężczyzna w białym stroju kucharza. Postawił przed tobą wielką michę ryżu.

-Dziękuję!-Podziękowałaś i zaczęłaś jeść. Nim się obejrzałaś, w misce już nic nie było, a za to brzuch był pełny. Chłopaki dziwnie gapili się na ciebie.

-No co? Nigdy nie wiedzieliście głodnego człowieka, który zjada wszystko przed wszystkimi?

-No to musiałaś być głodna, bo zawsze pierwszy zjada Rock.-Powiedział Uno. No więc ty sobie teraz czekałaś, aż zjedzą. Czekałaś tak z 15 minut i chłopaki znowu zaczęli cię prowadzić.

-Ej Ayumi skoro nie uczyłaś się w ogóle to dlaczego umiesz japoński?-Zapytał Jyugo.

-No wiesz?! Jak bym mogła nie znać języka, którym posługuje się każda postać z każdego anime?! To był jedyny język obcy, którego się nauczyłam na pamięć!

-No dobra tylko nie krzycz, bo wszyscy się na ciebie gapią.-Powiedział.

-Oni mają wiele innych powodów, aby się na mnie gapić.

-Na przykład?

-Taki, że jestem tu jedyną dziewczyną?

-No tak.-Ty się zaśmiałaś i szliście dalej. Kiedy doszliście na miejsce, szczęka ci opadła. Zobaczyłaś tam wiele gier. Najbardziej cię zainteresowała gra, w której można wygrać maskotkę. Podbiegłaś do maszyny i zaczęłaś ją oglądać z każdej strony.

-Jestem w raju!-Wykrzyknęłaś-Ale z kąt ja wytrzasnę pieniądze.-Żęłaś szukać po kieszeniach jakichś drobnych. Po chwili wyciągnęłaś portfel.

-Skąd masz portfel?-Spytał Uno.

-Ukradłam komuś z Niemiec.-Odpowiedziałaś.

-To dlatego tu jesteś? Bo ukradłaś komuś portfel?

-Ukradłam też słodycze, motory, rowery, telefony, mangi i teleskop z obserwatorium.

-Teleskop?

-Duuuży teleskop.

-A do czego ci był potrzebny?

-Spodobał mi się, więc go sobie wzięłam.

-Mnie ciekawi jak zareagowała twoja rodzina na wieść, że cię aresztowali.-Powiedział Jyugo.

-Ale ja nie mam rodziny.-Odwróciłaś się do niego.

-Jak to nie masz?-Zapytał Nico.

-No nie mam. Wychowywałam się w sierocińcu.

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Dec 21, 2017 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

私はあなたを愛していますニコOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz