Your Favourite Tea

• Bonus Chapter •

Β' Μέρος

Τι στο καλό έγινε;
Αφήνει έτσι τη σχέση μας για μια ακόμα φορά;
Χωρίς να προσπαθήσει;
Χωρίς καμία λογική εξήγηση;

'Πάω να μαζέψω τα πράγματα μου'

Αλήθεια τώρα;
Και εγώ νομίζει ότι θα κάτσω στο σπίτι που θα μέναμε μαζί;
Που ξυπνούσαμε μαζί;
Που τέλος πάντων περνούσαμε χρόνο μαζί.
Εκεί μέσα έχω τόσες αναμνήσεις μαζί του..

Φεύγει σε μια δύσκολη στιγμή τόσο εύκολα... Τι στο καλό;
Με αφήνει πίσω λόγω του παρελθόντος;
Νόμιζα πως το είχαμε ξεπεράσει...

Τον συγχώρεσα και τώρα μου λέει πρέπει να το τελειώσουμε;

Ποιος νομίζει πως είναι;

Παίρνω το τηλέφωνο και καλώ τη μητέρα μου για τελευταία φορά.
Αυτή θα είναι η τελευταία προσπάθεια το υπόσχομαι μετά θα σταματήσω.

<Παρακαλώ; > απαντάει μια γυναικεία φωνή που δεν ανήκει στη μητέρα μου.

<Γεια σας, την κυρία Ευανθία θα ήθελα.. > απαντώ σκουπίζοντας τα δάκρυα μου.

<Κοπέλα μου , η Ευανθία κάνει την χημοθεραπια , ποια είσαι να της πω ότι πήρες; > μου απαντά και ο αέρας που αναπνέω γίνεται λιγοστος.

<Χημοθεραπια; Γιατί κάνει χημοθεραπια; > ρωτάω μπερδεμένη με ένα λιγμο να φεύγει από μέσα μου και τσιμπιέμαι για να το σταματήσω.

<Δεν ξέρω ποια είστε και δεν μπορώ να δίνω έτσι πληροφορίες.. > μου λέει και αφού σαστίζω για λίγο συνεχίζω.

<Η κόρη της είμαι >

< Η κυρία Ευανθία έχει καρκίνο μαστού...  Της έχει μείνει ένας χρόνος σχεδόν, ξέρω πως έχετε μαλώσει αλλά νομίζω ότι σε αυτό σε χρειάζεται.. Σου γράφω την νέα διεύθυνση της, πήγαινε εκεί και μίλα της.. >

Το τηλέφωνο κλείνει και αυτομάτως πέφτει από τα χέρια μου. Οι λυγμοί αυξάνονται και τα δάκρυα πληθαίνουν.. Όντως ήταν άρρωστη, όντως με χρειαζόταν και από εγωισμό δεν με πήρε ένα τηλέφωνο, δεν απαντούσε στα δικά μου...

Η μαμά μου.....

Καλώ τον μπαμπά, μόνο εκείνος θα είναι μαζί μου μέχρι το τέλος και ακόμα την αγαπά το βλέπω στον τρόπο που μιλά για εκείνη...