Your Favourite Tea

Β' Κεφάλαιο

•Your Favorite Tea•
Β' Κεφάλαιο

Νομίζω σκέφτομαι πολύ το θέμα πάρτι...

Απλά θα πάω και θα είμαι με τη Βαλέρια.

Λες να έχει πολλούς φίλους;

Ωχ, δεν μπορώ τον πολύ κόσμο, παθαίνω ασφυξία.

Θα τη ρωτήσω αύριο.

« Θεανώ, τι θα κάνεις σήμερα; » με ρωτάει ο Σπύρος.

«Θα διαβάσω και πρέπει να κάνω την εργασία για κάτι που δεν θυμάμαι, εσύ;» τον ρωτάω πίσω, προσπαθώντας να θυμηθώ τι εργασία έχω να κάνω.

«Εε και εγώ, μήπως θα ήθελες να... Ξέρεις να την κάνουμε μαζί; » με ρωτάει καθώς τα μαγουλάκια του έχουν πάρει μια ροζ απόχρωση.

Τι γλυκός μωρέ.

«Έμ, ναι γιατί όχι; Στην βιβλιοθήκη μόλις σχολάσουμε είναι καλά; » τον Ρωτάω και μου νεύει .

«Ωραία λοιπόν τα λέμε »

+----+

Αφού τελειώσαμε την εργασία, αφήσαμε μια μεγάλη αναπνοή να βγει από μέσα μας.

«Ήταν δύσκολη τελικά. Μας πήρε 4 ώρες .» είπε και εγώ γούρλωσα τα μάτια μου.

«4 ώρες; Δηλαδή είναι 7 η ώρα; Ωχ θεέ μου, Σπύρο τα λέμε, καλό απόγευμα. » χωρίς να περιμένω την απάντηση του, βγήκα αμέσως από την βιβλιοθήκη, πήγα και πήρα το 2ο τσάι της ημέρας και έτρεξα για τη σχολή χορού.

Γαμώτο, θα αργήσω.

«Μικρή, θες να σε πάω εγώ;
Βλέπω είσαι βιαστική. » μου λέει κάποιος που έχει σταματήσει μπροστά μου, όταν είναι να περάσω απέναντι από έναν δρόμο.

Ποιος το καλό είναι αυτός;
Και γιατί να πάω μαζί του;

Εγώ σε μηχανές δεν πρόκειται να ανέβω ποτέ.

«Επειδή βιάζομαι μεγαλόμικρε άσε με να περάσω απέναντι. » του λέω αδιάφορα και προσπαθώ να προσπεράσω τη τεράστια μηχανή μπροστά μου.

Δεν τα καταφέρνω αφού με πιάνει από το μπράτσο και με φέρνει πολύ πολύ κοντά του.

Το τσάι μου είναι έτοιμο να πέσει κάτω και θα τον δείρω αν γίνει κάτι τέτοιο.

«Τι στο καλό κάνεις; Άσε με, το τσάι μου τα πέσει. Γκρρρ » γρυλίζω και αφού κοιτάει το ποτηράκι με το τσάι μου, αρχίζει να γελάει.

Κάνω μια απότομη κίνηση και φεύγω από κοντά του , έπειτα αρχίζω να τρέχω ξανά  για τη σχολή .

Δεν είναι σε θέση να ασχολούμαι με ανώριμα που θέλουν απλά να σπάσουν πλάκα .

Ωω, επιτέλους έφτασα, πριν μπω μέσα όμως ένα χέρι ξανά πιάνει το μπράτσο μου και με γυρίζει στο μέρος του.

Τι θέλει από τη ζωή μου;

«Όχι τόσο γρήγορα, τσαγάκι. » λέει με ένα περίεργο χαμόγελο.

Τι χαμόγελο είναι αυτό;

Κάπως στραβό μου φαίνεται.

«Αν δεν με αφήσεις, θα χάσω το μάθημα και δεν έχω όρεξη να μείνω απέξω επειδή εσύ θες να σπάσεις πλάκα . Άσε με επιτέλους. » λέω εκνευρισμένα και προσπαθώ να απελευθερωθεί από τη λαβή του.

Γιατί είναι τόσο δυνατός, γαμώτο;

«Και αν θέλω να μείνεις έξω, για να κάνουμε παρέα; » λέει πονηρά.

Τι στο καλό νομίζει πως είμαι;

Αχ θεέ μου, αν αρχίζω να φωνάζω λες να με αφήσει;

«Σε παρακαλώ, μεγάλε και τρανέ, άσε με να πάω στο μάθημα. » λέω και με κοιτάει σαν να σκέφτεται κάτι.

«Εντάξει, αλλά μετά θα σε περιμένω, εδώ.» με αφήνει σιγά και νιώθω κάποιες τριχούλες στο χέρι μου να σηκώνονται.

Τι στο καλό συμβαίνει.

Δεν δίνω σημασία στα λόγια του και προχωράω προς το μάθημα μου ...

Είναι πολύ περίεργος αυτός, πρέπει να προσέχω...

*****×*****×********×********×*****

Ο Σπύρος είναι κάποιος συμμαθητής της, φυτό και αυτός όπως καταλάβατε και ίσως έχει ένα μικρό crush στην Θεανώ.

Με τον περίεργο τύπο τι συμβαίνει;

Πως εμφανίστηκε έτσι στα ξαφνικά;

Μήπως τη ξέρει από παλιά;

Μήπως και αυτός έχει crush?

Όντως θα την περιμένει;

Ας δούμε στο επόμενο!

Φιλάκια :* .!