THE GANGSTER CONNECTION (completed)✓

Kabanata 29

LOUIS
-

"Honey please. Wait for me! Let me explain." habol ko sa kanya.

"Don't you ever call me that! Don't go near me or else I'll kill you myself!" sabay paharurot nito ng sasakyan.

Kaya dali-dali rin akong nagpunta sa garage at sumakay sa sasakyan ko.

I'm following her wherever she will go. I don't understand myself why she got this big effect on me. Even if she don't do anything good for me. I still keep on admiring her. No its not only admiring I'm inlove with her. And I'll do anything for her to reciprocate that feeling.

"Honey. Wait.."

"Shit!!! Why did you follow me here!!"

"I told you, you can't get away from me."

"Don't you dare touch me. Can't you understand?? I don't want to do anything from you anymore. I'm cutting every connection I have with you! You loser deutchebag gruesome asshole!!! Shooo!"

"My god why are you even smiling!!!" naiirita niyang sabi and I find it cute.

"Coz from the first letter of your endearment for me is my full name. You really think through about it."

"That's not true! You really had wild thoughts. Stop your high hopes coz US is never gonna happen."

"Its okay. My high hopes is my only strength that keeps me going."

"You'll never see me again. That's my cue for you!"

"I'm always positive. We will still see each other. Because we are MEANT TO BE." mabilis akong lumapit sa kanya at hinalikan siya sa labi sabay takbo. Paglingon ko nakita ko siyang nakatulala

"Grrrrr.... Come back here I'll kill you."

"Bye see you next time HONEY. Be sure to miss me okay." I wave my hand.

I kiss her by impulse. I wasn't thinking straight about it. But it was a beautiful thing for me. I'm smiling ear to ear while driving away from her home.

---

FINN

"MINE konting-konti na talaga. Malapit na ako diyan sa school mo. Masyado kasing matrapik kaya natagalan ako. Sige bye. Love you from infinity and beyond ."

Putcha namang trapik to oh. Bat ba ganito. Kanina pa naghihintay ang MINE ko sa school nila. May usapan pa naman kami.

Teka bat daming mga basangulerong estudyante sa part na to ng daan. May parang tinatambangan sila ah.

'Hooooooonnnnkkkk'

"Ano ba yang bumubusinang yan!! Puntahan mo nga!!!" saad ng boses sabay may lumapit na tatlong kasamahan nito na lumapit sa kotse ko.

Putcha mga siraulo ang mga taong to. Ang taas-taas ng araw. Hindi natatakot mamerwisyo ng iba.

Kaya pinaandar ko dahan-dahan ang kotse ko patungo sa gitna. Mabilis namang nag-iiwasan yung mga taong mahahagip ko sa daan,

"Peste sino ba yang nasa loob niyan!"

"Hoy labas ka. Gago!!!"

Nagsilapitan sila sa sa kotse ko. Mga basagulerong may dalang dos por dos. Sa tantiya ko nasa dalawampu sila. Putcha andami naman. Pero hindi ko pinakingnan ang mga satsat nila. Dahan-dahan ko pa ring pinaandar ang kotse ko. Hanggang sa nakita ko ang taong nakahandusay sa daan.

'Putcha' Laking gulat ko sa nakita.

Kaya mabilis pa sa alas kuwatrong pinausok ko ang sasakyan. Kaya hayun inuubo ang mga gago. Mabilis akong lumabas sa kotse. At sinuntok yung madadaanan ko hanggang sa umabot nako dun sa taong nakahandusay at sinakay siya sa kotse. Ginamit ko na lang ang paa ko pagsuntok sa kanila pabalik sa kotse. Peste nawala na yung usok. Aww, may pumukpok pa sa ken sa likod pero kinaya ko bigla kasing lumitaw ang mukha ni YELL sa utak ko.

" Aww..." Ungol nito napalakas kasi ang pagbalibag ko sa kanya sa front seat.

"Ayy, sorry pare." Pumuwesto na ako sa driver's seat pero may pumokpok sa batok ko bago ko pa mapaandar ang sasakyan. Putcha nagpausok na ulit ako para ubuhin ang mga gago. Sabay paharurot ng takbo.

Hindi ko namalayan ang dami na palang missed call. Saka tumatawag na ulit si YELL.

"Hello MINE hindi na ako makakarating diyan. Magkita na lang tayo sa ospital. Itetext ko sayo kung saan." Ini-off ko na agad ang cellphone sabay concentrate sa daan.

Nilingon ko ang katabi kong mukhang mamamatay na.

"Easy bro. Hang on ka lang! Wag kang mamatay sa kotse. Putcha."