Red's POV
Sht. 'Di to pwede. Pero naka-oo na ako! Fck!
Sophia's POV
"Total, your block mates."
... block mates."
.....block mates."
Di ako makatulog. Ano ba to? I'm stuck with Kieth. Feeling ko kasi hanggang ngayon galit pa rin siya eh.
Di ko namalayan 7 na ng umaga. 8:30 pa naman ang first subject ko eh. Namin pala.......
As usual morning rituals. Bumaba ako for breakfast muntik ko na ngang makalimutan na hindi ko pala to bahay....
nostalgia...haaaaay
"Morning Sopeya!"
"Umm, sino po kayo?"
"Ako se Teresa, Nay Tere na lang kung gusto mo. Ako yung katulong nenyo deto sa bahay nenyo."
"Ah, hi po! Saan nga po ulit dito yung hagdan papuntang kusina? hehe"
"Sopeya idiretso mo lang yan tapos may makeketa ka nang hagdan yun na yun."
"Salamat po, Nay Tere!"
Pagpasok ko sa kusina, ham and eggs ang breakfast tapos mukhang ako na lang ang hindi pa nag-aalmusal kaya kumain na ako. 30 mins after nakasakay na ako sa kotse ni Tito and we are on our way to UP!
Nasa likod ako ng kotse habang si Kieth at Tito nasa harap. As usual nakasaksak na naman sa tenga ni Kieth yung napakalaking headphones niya. Kaya heto nirereview ko ang sched ko...
"Tito, is this your working place?"
"Yes hija. Natatandaan mo pa ba doon ka nga palaging nagtatatakbo sa may mga damuhan. And this is where your dad works too. Don't you remember?"
"Hehe sorry wala po akong naaalala eh" Super bata pa kasi ako nun nung last time akong pumunta dito.
"tsk." sabi naman ni kieth
problema nun?!
Anyways ang haba pala talaga ng Pili Drive noh? Tsaka emiged ang lawak ng UP!!!! Kaya pala may mga jeep sa loob ng university ang layo kasi ng mga buildings dito. Sa tingin ko mawawala ako.
"Um, tito nasaan po yung UP Oblation?"
"Di mo ba talaga naalala Sophia? Nasa main gate ang Oblation, dumaan kasi tayo sa Pili Drive kaya di natin makikita dito. Buti pa pasama ka kay Kieth mamayamg break niyo. Libutin niyo itong school!"
"tsk." sabi na naman ni Kieth. Wala ba siyang ibang alam na sabihin kung hindi tsk?
Binaba na kami ni Tito ng nasa harap na kami ng Baker Hall. Magtatrabaho pa daw kasi siya. Kay kami ni tsk ang naiwang magkasama.
"Wow! Ang ganda naman ng Baker Hall!" Totoo naman kasi eh, old spanish ang style of architecture nung building.
Napangiti naman si Kieth. Yung ngiting aso, "di mo ba alam na may kababalaghan dito sa Baker Hall? Huh Raven?"
Kababalaghan sa Baker hall?! waaaaah nakakatakot! Sht naman na Kieth to oh, pinagtitripan ako.
Pero ang kinakatakot ko, bakit pamilyar yung ngiti niya? Bakit tumaas ang balahibo ko nung binanggit niya yung pangalan ko? Epekto ba to nung kababalghan ng Baker Hall o may iba pa?
BINABASA MO ANG
The Clandestine Paramour
Teen FictionOnce, she fell for someone but it has only been an EPIC FAIL FALL. She tried to CHANGE the soundtrack of her life hoping that someone, somebody is waiting for her when the song fades. But little did she knew that someone is readily dancing with her...