It will always be you

{2} Zijn lach

Alles veranderde toen ik zijn lach zag, maar dan ook echt alles. Het leek alsof ik spontaan helder was, maar tegelijkertijd ook zo ver heen. Ik wist niet wat ik moest denken. Maar op een één of ander manier kwam die ene gedachte voorbij. Dat moment dat hij mij voor de eerste keer zoende, alsof hij een geschenk van god was. 

"Neee hou op!" Gilde ik van plezier terwijl de handen van Delano maar over mijn lichaam heen kietelde. Ik lachte en schreeuwde het uit. Ik kon absoluut niet tegen kietelen en al helemaal niet als Delano het deed. Want ja ik kon er niet om liegen, zijn aanrakingen gaven een bepaald gevoel dan anderen dat gaven. Ik spartelde waardoor ik hem per ongeluk stompte op zijn gezicht. Zijn lach verdween even waarna hij me met rust liet. "Omg, dat was echt niet de bedoeling" Zei ik lichtelijk geschrokken terwijl ik me omhoog klauterde aan hem. Hij had zijn gezicht van me weggedraaid. "I know" Mompelde hij binnensmonds. Ik zuchtte even, ik was dol op deze jongen, zo dol dat ik het niet eens in worden kon uitleggen. Maar als hij van mij zou zijn, dan zou ik hem dat elke dag vertellen "Het spijt me ja, ik ben nou eenmaal lomp" Zei ik geïrriteerd tegen hem waarna ik zijn grijns weer terug zag komen. Ik grijnsde terug waarna ik een klein kusje op zijn wang plaatste. Zijn grijns veranderde in een glimlach en verdomme wat was zijn lach mooi. "En dat is precies waarom ik zo dol op je ben" Hoorde ik hem zacht zeggen een seconde voordat hij zijn lippen op mijn mond plaatste. Ik kreeg geen lucht en de woorden schoten door mijn hoofd 'waarom ik zo dol op je ben' maar alles leek perfect. Zijn handen op mijn lichaam, zijn heerlijke lippen op die van mij en de woorden die in mijn hoofd speelde. Dit was wat ik gedroomd had en ik wist dat dit werkelijkheid was.

"Aylin?" Kwam er verbaast uit zijn mond. Hoogstwaarschijnlijk verbaast om mij te zien, nog niet te beginnen over de toestand waarin. Iedereen kon immers goed aan mij zien of ik wat gebruikt had of niet. Maar een kleine glimlach vormde zich om zijn lippen. Ik kon niet zo goed begrijpen waarom hij moest lachen. Wat was er in hemelsnaam nou zo leuk aan om je ex naar maanden weer te zien. De break up was uiteindelijk voor geen van beiden een pretje leek mij. Ik voelde een gevoel van boosheid, verdriet en ongemak over me heen komen. Maar het ergste was de steek die ik voelde bij mijn hart. Die een sprongetje probeerde te maken. "Waarom lach jij?" Schreeuwde ik geïrriteerd boven de muziek uit. Ergens maakte het me dan ook kwaad dat hij lachte, alsof er nooit iets gebeurt was. Ik keek naar zijn lach, verdomme ik was dol op zijn lach. "Ja geen idee, ik ben stom verbaast dat ik jou hier tegen kom" Schreeuwde hij terug. "Oké dan" Snauwde ik naar hem waarna ik duidelijk liet merken dat ik hem wou passeren. Aimee was immers allang terug de drukte in, hoogst waarschijnlijk te vinden op de dansvloer. Die dame wist zich als geen ander zelf te vermaken. Aimee had immers niemand nodig, dat maakte ze iedereen ook altijd duidelijk. Geen man of vrouw was interessant genoeg, een fling in het weekend was dan ook meer dan genoeg voor haar. Ze wou alle drama niet. Terwijl ik daarin tegen altijd van de vastigheid hield. Terwijl ik een stap opzij en naar voren wou zetten, leek het er niet op of Delano me er langs wou laten. Geïrriteerd keek ik hem aan waarna ik zijn handen op mijn boven armen voelde. "Ay, laten we praten" Zei hij in mijn oor. Kippenvel trok over mijn lichaam waarna ik hem een duidelijk geïrriteerde blik schonk. "Laat me met rust" Schreeuwde ik terug, waarna ik zijn handen van mijn boven armen probeerde te verwijderen. "Ik heb hier absoluut geen zin in, het was lastig genoeg om over je heen te komen". Delano keek me wat verontwaardigd aan. Zijn bruine ogen gleden over mijn gezicht en de rest van mijn lichaam waarna hij me los liet. "Zo erg kan het verdomme toch ook niet zijn om mij te zien" Snauwde hij duidelijk geïrriteerd terug in mijn oor. "Ik ben dood serieus Delano, laat me er lang" Snauwde ik terug. Ik probeerde me langs hem te wurmen, langs de andere mensen heen. Maar voordat ik er erg in had voelde ik zijn arm rond mijn middel gaan en me terug trekken. Ik voelde me verlamd, stom verbaast en eerlijk gezegd ook niet meer één met deze wereld. Het leek alsof alle gevoelens van de afgelopen maanden in één klap terug waren in mijn lichaam. Ik wou tegen stribbelen, me los wurmen maar alles hield me tegen. "Ik meen het Ay, laten we praten" Zei hij in mijn oor terwijl hij me dicht tegen zich aan probeerde te trekken. Een gevoel van woede viel over me heen terwijl ik mijn handen tegen zijn borstkast aan drukte. "Val dood" Snauwde ik in zijn oor waarna ik hem van me af drukte en zo snel mogelijk weg probeerde te komen. In lichtelijk paniek, overdonderd en duizelig liep ik naar de uitgang. Ik zou Aimee later wel een bericht sturen maar het enige waar ik aan kon denken was zo snel mogelijk buiten komen.

Een frisse bries trok over mijn lichaam heen, de lucht wurmde zich weer in mijn longen en de rust viel weer over mijn heen. Wat wazig keek ik rond naar alle mensen en de drukte die er rondom het café was. Ik kon weer ademen. "The fuck Ay" Fluisterde ik tegen mezelf met mijn hand op mijn borst. Langzaam begon ik weer bij rust te komen maar het beeld van Delano's gezicht stond op mijn netvlies gebrand. Ik zuchtte een keer en wist dat ik nog lang maar dan ook nog lang niet over mijn ex heen was.

Ik pakte mijn telefoon en berichtte Aimee dat ik naar buiten was gegaan, ik was immers vast niet van plan om terug naar binnen te gaan. Al snel kreeg ik een bericht terug 'Waarom?'. Ik keek even om heen en stuurde haar vervolgens terug 'Iets met Delano, kwam hem tegen. Had ik absoluut geen zin in'. Ik wachtte geduldig af tot ik antwoord kreeg maar na enkele minuten wachten had ik niet het idee dat ik die ging krijgen. Tot dat ik ineens Aimee haar stem hoorde schreeuwen "Aylin!" Ik draaide me om en daar stond Aimee. Ik moest lachen waarna ik rustig richting haar kant op liep. "Meid hiervoor hoef jij tocht niet weg te gaan" Riep ik haar toe. Aimee haalde rustig haar schouders op "Ach meid, zo leuk was het nou ik niet meer. Kom we gaan wat leuks doen" Schreeuwde ze nog net niet terug. Ik knikte en Aimee gooide haar arm over mijn schouders heen. "Let's go" Zei ze.