Salonda büyük bir gürültü koptu ve içeri girip gördüğüm manzara donup kalmama yetti, bir süre baktım daha sonra bağırarak ağlamaya başladığımı hatırlıyorum. Babam annemi altına almış saçları avuçlarında kafasını hızlıca yere vuruyor ve yumruk atıyor annem bağırıyor ağlıyor elimden birşey gelmiyo ne yapıcam! dışarı çıkıp bağırdım, yan komşumuz yani hala kızım elinde kürekle geldi ve camları kırdı babama bağırdı kaldırdı heryer kan heryer dağınık ben titriyorum abim zaten ortada yok annem ağlıyor, babam arka odaya gidip sızdı bizde halama gittik sabah eve geldik, topladı annem etrafı babam uyuyor tabi, uyanıp gene çıktı gitti ve bu böyle neredeyse 2 günde bir devam etti 1 sene daha sürdü derken bir gün babam gene içmiş ve eve geldi ben 1 sene boyunca inan her gece umutla mutlulukla bekledim onu fakat o hiç gelmedi, bana; 'hemen buraya gel' dedi. Bense istemediğimi uzak durmasını söyledim daha sonrası karanlık hatırladığım şey ayaklarının arasına alıp suratımı yumruklamasıydı devamını hatırlamıyorum. Sabah oldu ve annem elimden tutup çıkardı evden bir otobüse bindik ve hayat mücadelemiz başladı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sahi suçum neydi benim?
Non-FictionBu Benim Hikayem! Cennet annelerin ayakları altında mı gerçekten? Yani tüm annelerin! Peki babalar her zaman kız çocuklarının ilk aşkı mı olmuştur? Ya değilse? Ya o çocuk büyüdükçe kin güttüyse, ufacık bir kız çocuğunu neden sığdıramadınız ki dünyan...
