The Concert

Geblinddoekt naar Parijs!

Harry's P.O.V.

Ik heb al helemaal uitgedacht hoe ik Janna ga laten weten dat ik verliefd op haar ben. We moeten daarvoor wel naar Parijs, naar de Eifeltoren, en Janna mag niet zien waar we heen gaan dus ze moet geblinddoekt in de trein.

Ik loop naar de keuken, waar iedereen al aan het ontbijt zit. Ik ga tussen Janna en Louis zitten en neem een bord met ei en spek van Niall aan. Ik begin te eten en merk dat het doodstil is. Ik kijk op en zie iedereen naar me staren.

'Wat?', vraag ik.

'Waarom ben je naakt?', vraagt Zayn. Ik kijk naar onder. Oh fuck, ik ben inderdaad naakt. Waarom ben ik naakt?

'I don't know', mompel ik en ik sta op. Ik loop naar mijn kamer en trek kleren aan. Dan loop ik weer terug naar de rest. Ze zijn druk aan het praten over Superman en Spiderman en ik doe mee met de discussie over wie beter is: Spiderman.

Het is half vier. Ik moet Janna nu echt mee zien te krijgen, om vier uur vertrekt de trein en dat is twintig minuten rijden vanaf hier.

'Janna, wil je even meekomen?', vraag ik. Ik neem haar mee naar mijn kamer en doe een blinddoek bij haar om. Ze begint luid te protesteren en ik kleed me snel om in een zwarte skinny jeans, een wit shirt en een zwarte blazer. Dan til ik Janna over mijn schouder en loop ik naar mijn auto, de vragende gezichten van de rest negerend.

We zijn in Parijs. Eindelijk. Janna is al de hele tijd aan het zeuren over die blinddoek en het is nu echt irritant. Ik had dit deel van mijn plan toch iets beter moeten uitdenken...

'Harry?! Harry, waar moet ik heen?!', hoor ik Janna opeens roepen. Ze staat in de deuropening van de trein. Oh ja, ik moet haar helpen. De lampjes van de deuren beginnen te knipperen, wat betekent dat ze zo dicht gaan. Ik trek Janna uit de trein en vang haar op zodat ze niet valt. Met een taxi rijden we naar de Eifeltoren.

Het is al helemaal donker. De Eifeltoren is heel mooi verlicht. Ik ga achter Janna staan om haar blinddoek af te doen.

'Ready?', vraag ik.

'Ready waarvoor?', vraagt Janna.

'Om te zien waar we zijn', grinnik ik.

'JA!'.

Ik maak de blinddoek los en laat hem langzaam voor haar ogen wegzakken. Ze slaat haar handen voor haar mond als ze ziet waar we zijn. Ik glimlach naar haar.

'Je neemt me gewoon mee naar de Eifeltoren! Thank yoouu!', roept ze en ze knuffelt me. Ik word helemaal warm van binnen en de vlinders vliegen door mijn buik.

'No problem. Let's go!', zeg ik. We lopen naar de Eifeltoren en gaan naar boven met de lift.

'Oh, Harry! We moeten wel van die mini-Eifeltorentjes kopen, die zijn zooo cool! En je ziet er echt geweldig uit trouwens'.

Ik bloos om dat laatste, maar dat is niet te zien in het donker, gelukkig.

'Jij ziet er altijd geweldig uit', zeg ik. Janna is stil. Ik denk dat ze bloost.

'Maar we gaan wel de mini-Eifeltorentjes kopen?', vraagt ze dan.

'Tuurlijk, maar eerst eten', zeg ik.

'Eten?'.

We stappen uit de lift en staan op de top van de Eifeltoren. Het ziet er precies zo uit als ik gevraagd had aan de mensen die hier werken: overal rode en witte rozen en een klein, rond tafeltje met twee stoelen en twee pizza's, een fles champagne en twee glazen erop. In de hoek staat een ober.

'Oh, dit is echt heel mooi! Bedankt, Harry!', zegt Janna. Ik glimlach naar haar.

'You're welcome'.

Ik schuif een stoel naar achter en Janna gaat zitten. Ik ga zelf op de andere stoel zitten.

'Wat doet die ober daar als hier al eten staat?', fluistert Janna. Ik haal mijn schouders op. 'Obers, hè?'. Janna grinnikt en ik maak een pizza-doos open. Hij is al in stukken gesneden. Ik schenk champagne voor ons in en we proosten.

'Op jou', zeg ik.

'Waarom op mij?', vraagt Janna.

'Omdat je perfect bent'.

Janna schudt grinnikend haar hoofd.

'Nobody's perfect. Behalve jij dan', zegt ze. Ik bloos weer eens. Oh God, ik heb nog nooit zo veel gebloosd. Janna ziet het nu wel door de lampjes die hier hangen.

'Je bent echt perfect', zegt Janna.

'Jij bent perfecter'.

'Jij bent perfecterder'.

'Jij bent perfecterderder'.

'Jij bent perfecterderderde-'.

Ik onderbreek haar door een stuk pizza in haar mond te duwen.

'Hawwy!', roept ze met haar mond vol pizza. Ze eet de pizza op en veegt haar mond schoon. Dan eten we de rest van de pizza's op en kletsen we over van alles en nog wat.

'Kan ik nog iets voor jullie doen? Eten halen?', vraagt de ober na een tijdje.

'Waar wil je dat eten vandaan halen?', vraagt Janna, niet heel vriendelijk. Voor de grap.

'Ehhh... Ik heb geen flauw idee', stamelt de ober.

'Dan kan je dus niets voor ons doen', zegt Janna en ze kijkt weer naar mij. Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan.

'Wat ben je aardig vandaag'.

'Ja, dat vond ik ook al'.

Ik grinnik en loop met haar mee naar de rand van de Eifeltoren. Janna gaat zitten en kijkt om zich heen. Dan kijkt ze naar mij.

'Waarom doe je dit eigenlijk allemaal voor me?', vraagt ze.

'Wat?'.

'Dit'. Ze maakt met haar armen spastische bewegingen om aan te geven dat ze het eten op de Eifeltoren bedoelt.

'Oh, dat', zeg ik.

'Ja, waarom doe je dit allemaal voor me?'.

'Omdat... Omdat ik... Eh...', stamel ik.

'Ja?'.

Ik zucht diep.

'Omdat ik heel, heel, heel, heel erg veel van je hou', zeg ik dan. Janna wordt rood en kijkt naar onder. Ik til haar kin met twee vingers op.

'Ik hou ook heel, heel, heel, heel erg veel van jou', zegt Janna dan zacht. Ik glimlach naar haar. Dan breng ik mijn hoofd heel langzaam naar het hare. Ik kijk in haar prachtige ogen. Ik druk mijn lippen voorzichtig op haar zachte, fantastische lippen. Mijn hand gaat van haar kin naar haar wang. De kus veranderd in een zoen en Janna legt haar handen op mijn borst. Ik denk dat ik iets te hard tegen haar aan duwde, want opeens viel ze naar achter, van de Eifeltoren af...