stairway to heaven

hoofdstuk 7

Woensdag

Woensdag voormiddag was weer zo voor bij en ik stapte samen met Mieke in haar auto en Bertram vertrok naar de winkel straat. ‘I knew you where trouble’ van Taylor Swift was op de radio en we zongen uit volle borst mee. We gingen eerst wat eten in panos. En daarna gingen we naar de jbc waar Mieke 3 T-shirts en 2 broeken kocht ik kocht een T-shirt en een broek die Mieke ook had en nog een armband met witte parels en gouden ringetjes en een bijhorende ketting met engelen vleugeltjes. Daarna trok Mieke me hollister binnen ,ze wist dat ik er niet graag binnen ging de kleren waren wel mooi maar waren veel te duur voor wat het is en het was er donker  daarbij  stond de muziek ook nog eens veel te luid. Ik kreeg daar binnen altijd een benauwd gevoel. zou ik alleen zijn, zou ik met mijn handen over mijn oren zijn weg gerend( of in eerste instantie nooit naar binnen zijn gegaan) maar dat kon ik dus niet maken, want Mieke zou woedend worden dus ik volgde braafjes en zei bij elk kledingsstuk dat ze er geweldig mee zou staan om maar niet in die wacht rij voor de kleed kamers terecht te komen. Terwijl Mieke een kleedje in haar maat aan het zoeken was keek ik rond en zag de man in de zwarte jas. Ik keek snel weg maar toen ik terug keek was hij verdwenen ik ontspande weer. Ik zal het me wel verbeeld hebben. Toen Mieke eindelijk uitgeshopt was en 2 tassen van hollister naar buiten kwam. Kon ik eindelijk terug fatsoenlijk zien. We zetten onze tocht verder. We kwamen net Only buiten en ik botste tegen iemand op. Nee het was de man in de zwarte jas ‘woops, pas een beetje op ja,’ hij keek naar me. ‘oh jij bent het van het feestje. Ik heb me nog niet fatsoenlijk voorgesteld, ik ben Jeroen. En jij bent…?’ ‘euh ik ben Elise’ stotterde ik. ‘We blijven elkaar maar ontmoeten he?’ ik knikte. Hij leek wel te schijnen en toen schoot er me iets te binnen. Hij! Hij is het! Ik kon het wel uit gillen van vreugde. ‘he Elise, wie is dit?’ dat was waar ook ,Mieke!, we moesten verder. ‘zou ik je nummer mogen?’ ‘euh tuurlijk hier is mijn kaartje. En misschien tot de volgende keer?’ ‘ja, dankje ’ ok ik had m eindelijk gevonden. Maar nu. Nu wat hoe moest ik het hem vertellen en hoe moest ik hem mee nemen. Ik zou het aan mijn ouders vragen. ik keek naar het kaartje er stond een foto van hem op en ook zijn naam: Jeroen Sedah en daaronder zijn nummer. ‘wie was dat? Laat maar, kom ik wil naar Pieces.’ Zei Mieke ,ze trok me mee de winkel in ik kocht een trui en aan haar lijstje ga ik niet beginnen. Rond 6 uur hadden we geen andere keuze dan stoppen omdat de winkels gingen sluiten. We liepen lachend naar de overvolle auto,en stapten in. Na even rijden kwamen we bij mijn huis en ik stapte uit en zwaaide nog eens naar Mieke en ging naar binnen. Ik ging naar de keuken waar een briefje of tafel lag

 Zijn naar voetbal match van tweeling. Eten in de frigo. Tot morgen

Mam

 Ik liep naar de koelkast, waar ik een bord van pap’s heerlijke spaghetti stond. Ik nam het bord en stak het in de microgolf. Ik ging aan tafel zitten en onze kat Arriz  kwam bij me zitten. En toen ik klaar was met eten waste ik mijn bord af en nam ik Arriz mee naar boven om mijn huiswerk te maken (niet dat ze kan praten en me helpen) toen mijn huiswerk klaar was keek ik nog even tv en ging ik slapen. Midden in de nacht werd ik wakker en ging even naar de badkamer gooide wat koud water in mijn gezicht en dronk een glas water en dan bedacht ik me dat ik Josh en Nick nog moest terug pakken voor wat ze me maandag hadden geflikt. Ik nam een rode lippenstift een tube mascara een oogpotlood blush en … een alcohol stift. Aangezien dat ze allebei heel vast slapen word dit een fluitje van een cent. Ik sloop hun kamer in. Ik begon met Josh. Ik deed een flinke laag lippenstift op zijn lippen, daarna een dikke lijn eyeliner, een flinke laag mascara en veel te veel blush om het af te maken nam ik de alcohol stift een tekende een snor op gezicht. Ik deed hetzelfde bij Nick. Daarna kroop ik tevreden mijn bed in en viel vredig in slaap.