Chapter 10 = One Step forward Part 1

34 5 1
                                    

[ Kairi POV ]

Nandito na kami sa house namin sa may america ang weird lang ng feeling ko nung pagdating namin sa house napahinga ako kaagad kasi ewan ko lang kuna naaasar ba ako or something, may negative reaction ako sa lahat na nangyayari..

Next morning gumising ako ng maaga, ewan ko kung bakit pero gusto ko unang pag gising ko sa america gusto ko maging magisa..

( Hay nako naman, feeling ko I don't belong in this place. I feel so sad every since umalis ako ng pilipinas tsaka sad din kasi yung nestfriend ko hindi ako kinakausap lalo na yung last day namin na magkikita, tapos nakakaasar din yung sinabi nila mommy yung tungkol sa pamilya ni alex.. Hay nako naman tlaga )

Narinig ko na bumababa na sila mommy.

Goodmorning anak..

Good morning po..

bakit ang aga mo?

wala lang po..

eh bakit ang lungkot mo?

wala lang po..

lumapit si mommy sa inuupuan ko, kasi nasa couch ako so lumapit siya tapos umupo din siya..

anu ba anak problema, since nung nag landing yung plane parang napakasama na ng loob mo..

Feeling ko kasi mom na hindi ako welcome dito sa america..

bakit mo naman yun nararamdaman?

ewan ko nga po ehh..

Masasanay ka rin dito anak, kumain ka na ba?

Opo, nakahanda na po yung kakainin niyo ni daddy

Salamat Anak..

Welcome po..

Anak, tomorrow na yung start ng interview mo with your new school

Ang aga naman, wala pa naman ako nakukuhang certificate ko na nagsasavi ng graduate na ako sa academy ah..

Well, satin naman yung school tsaka mataas naman na yung grades mo sa school na yun so we recommended them na gawan ka at si alex ng diploma..

[ Sigh ] Okay, maghahanda na ako para bukas..

anak , cheer up maganda yung school mo..

mas maganda at mas masaya pa yung old school ko ehh..

Anak naman..

talaga naman mommy ehh, ang saya ko na dun til you grad me here fo no apperant reason what so ever..

Akala ko ba anak na intindihan mo na yung sitwasyon mo ngayon, you're still acting like a spoiled brat

mom kung alam mo lang kung anu yung feeling na hindi belong sa mundong toh...

anak , alam mo naman na kahit anu mangyari maiintindihan ka namin ng daddy mo

as if naman na maintindihan niyo ako ehh hindi niyo naman ako pinapakinggan , all you do is work and work, kung nasa korea lang ako with my best friend edi sana masaya na ako ngayon..

Anak, pwede ba magang umaga ganyan ka sami ng daddy mo..

It feels na hindi ako belong sa family na toh ehh..

wag mo sabihin yan miel ..

Mom, feeling ko may tinatago na naman kayo ni daddy na hindi ko alam..

Miel go to your room..

Whatever!, I hate you guys..

Pwede ba miel umayos ka. hindi ka namin tinuruan ng ganyan = DaddyJeff..

Things Were Just Complicated [ ON HOLD ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon