Σ'ενα κύμα

Κεφάλαιο 1ο

''Αρραβωνίζεται ο δούλος του Θεού Κωνσταντίνος την δούλη του Θεού Αικατερίνη, εις το όνομα του Πατρός, του Υιου και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν''

''Αρραβωνίζεται ο δούλος του Θεού Κωνσταντίνος τη δούλη του Θεού Αικατερίνη, εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν ''

''Αρραβωνίζεται ο δούλος του Θεού Κωνσταντίνος τη δούλη του Θεού Αικατερίνη, εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν''

Η φωνή του ιερέα ακουγόταν ήρεμη και περήφανη στα αυτιά μου. Ο ήχος έφτανε δυνατός, σταθερός και καμία φορά μελωδικός, σαν να ήταν τραγούδι. Το λιβάνι έσπαζε τη μύτη μου. Ομολογουμένως είχαν ρίξει περισσότερο από ότι χρειαζόταν. Μια σταγόνα ιδρώτα, ένιωσα να κυλάει στο πρόσωπό μου. Ήταν Ιούνιος, είχε αρκετή ζέστη. Ίσως έφταιγε και ο ναός. Ήταν μικρός και σχεδόν άδειος. Πέρα από λίγες καρέκλες και δύο, τρείς εικόνες, δεν βρισκόταν τίποτα άλλο στον χώρο. Θυμήθηκα για λίγο τον μεγάλο ναό που βρισκόταν στη θέση αυτού, πριν τον πόλεμο. Στεκόταν μεγαλοπρεπής, αρχοντικός στη μικρή πλατεία του χωριού. Στον πόλεμο καταστράφηκε και δεν έμεινε σχεδόν τίποτα να τον θυμίζει. 

Ίσως έφταιγε το στενό νυφικό. Όχι, δεν ήταν στενό από μόνο του. απλά οι καιροί ήταν δύσκολοι και δεν υπήρχαν χρήματα για να αγοράσουμε καινούριο. Εξάλλου, η αδερφή μου είχε παντρευτεί δύο χρόνια πριν, δεν ήταν δα και πανάρχαιο. 

Κοίταξα διακριτικά προς τα αριστερά μου. Κατάφερα να δω και να αναγνωρίσω ένα προς ένα και τα έξι αδέρφια του Κώστα. Πέντε αδερφές και ένας αδερφός... Πίσω από τα αδέρφια και τις οικογένειές τους στεκόταν οι γονείς του. Η μητέρα του, αδιάφορη. Σχετικά μικρόσωμη με τα μαλλιά της μαζεμένα σε κοτσίδα. Ο πατέρας του, αδιάφορος επίσης. Κανονικού αναστήματος με ένα μουστάκι που έκανε τη φιγούρα του λίγο πιο κωμική από ότι θα έπρεπε.  Από την άλλη πλευρά, στεκόταν η δική μου οικογένεια. Η μανούλα μου, συγκινημένη, με κοιτούσε και από το στόμα της έβγαιναν τα λόγια του ιερέα... Λες και πίστευε πως αν ακουστούν δύο φορές, θα διπλασιαστεί η ευτυχία, η ευλογία, η αγάπη. Ο μπαμπάς, ικανοποιημένος. Κατάφερε να παντρέψει και τις δύο του κόρες. Αυτή εξάλλου ήταν και η αποστολή κάθε πατέρα που είχε κόρες. Αυτό ήταν το κριτήριο για το αν είσαι επιτυχημένος ή αποτυχημένος γονιός. Η αδερφή μου, βρισκόταν πίσω από τους γονείς μας μαζί με τον άντρα της και το παιδί τους. Φαινόταν κουρασμένη και συνεχώς είχε το βλέμμα και το μυαλό της στη μικρή κόρη της.