THE PROJECT L.S BxB

Dag 3

Harry p.o.v

'Harry.' En dan is het even stil. 'Harry,' nu iets harder, ik doe alsof ik slaap. 'Harry!' oké nu ben ik klaarwakker, met slaperige ogen kijk ik Louis aan, hij heeft zijn telefoon in zijn handen.

'Laat me slapen,' brom ik en draai me om. Ik voel een hand op mijn buik. 'Harry...' ik draai me weer om. 'Oké, wat wil je laten zien,' zeg ik. Louis opent zijn telefoon en begint voor te lezen: '#Larryisreal, #Larryisback, #Larryisalive. Oh mijn god is Larry echt for real? I'm doen het is dus echt waar.'

Hij lacht naar me en legt zijn telefoon op het nachtkastje naast het bed. 'Welke foto was dit?' vraag ik, Louis grinnikt. 'De foto met jouw charmante, slaperige gezicht,' hij begint weer te lachen.

'Hoe laat is het eigenlijk?' vraag ik, Louis pakt zijn telefoon. 'Dertien over half negen.''We moeten opstaan,' zeg ik en steek een been buiten bed. Louis springt het bed uit. 'Ik ga douchen, maak jij ontbijt?' Hij wacht niet op het antwoord en sprint naar de badkamer. Ik blijf nog even liggen totdat ik Louis hoor schreeuwen vanuit de badkamer. 'Harry! Ontbijt!' 'Ja, ja,' mompel ik. Ik trek mijn badjas aan, ga naar beneden en maak twee kaas-tosti's, ik wacht op Louis. Als hij beneden komt zit ik op het terras. 'Je shampoo is op.' 'Nou dan moeten we dat maar gaan kopen hè,' zeg ik en loop naar binnen.

Vandaag is het plan om hand in hand te lopen en zulk soort gedoe. Ik ben stiekem een beetje zenuwachtig, maar goed ik weet waar ik het voor doe. Als we klaar zijn met eten, ga ik douchen en daarna stappen we in de auto. Louis heeft het voor elkaar gekregen om weer in mijn auto te mogen rijden.

Als we in de stad zijn aangekomen, gaan we eerst opzoek naar shampoo, dat hebben we al snel gevonden. Wanner we de winkel uitlopen, pak ik Louis' hand vast. Zo lopen we door, om me heen zie ik allemaal mensen hun telefoons pakken. Ik zie dat Louis zijn zonnebril opzet, ik doe hetzelfde. En dan hoor ik geschreeuw achter me:

'Flikkers! Sodemieter op!' Ik draai me niet om, maar voel dat Louis ongemakkelijk wordt. 'Niet op reageren,' fluister ik. Louis laat mijn hand los, ik draai me om. 'Ah, kan Louis niet tegen kritiek?' Achter ons loopt een lange man met blond haar, hij heeft een licht-blauwe broek aan met bijpassend jasje en een wit T-shirt, ik schat hem rond de dertig.

Ik zie een traan langs Louis' wang glijden, hij veegt hem snel weg. 'Harry word je nou in de steek gelaten, ah wat zielig.' Louis trekt me een kledingwinkel in. Hij kijkt naar de deur om te kijken of die man er nog staat, Louis ziet hem niet, maar ik wil geloven dat hij ergens dichtbij staat.

'En dit is dus waar ik bang voor was,' zegt hij en zet zijn zonnebril af, zijn ogen zijn helemaal rood. 'Lieve schat,' begin ik. 'Natuurlijk zouden we haat krijgen, dat had je kunnen verwachten. Maar betekent dat dan dat je, je terug moet trekken? Wat boeit ons die idioot, het gaat om ons niet om hem, of wat hij wil of vindt.'

Ik zie Louis' lip trillen, ik sla mijn armen om hem heen en hij begint te huilen. Ik zie dat een medewerkster naar ons kijkt, ze gebaart of ze wat kan doen, ik maak drink bewegingen met mijn handen. Ze steekt haar duim omhoog en verdwijnt achter een deur waar privé op staat. Als ze terug komt met een bekertje water, laat ik Louis los. Hij kijkt op en ziet de medewerkster staan.

'Wil je wat drinken?' vraagt ze, Louis begint te grinniken. 'Ja, graag,' zegt hij en pakt het bekertje aan. Als Louis het water opheeft, geeft hij het bekertje terug aan de vrouw.

'Wat was er eigenlijk gebeurd...?' vraagt ze onzeker. 'We liepen hand in hand en toen vond ene idioot het nodig om ons uit te schelden,' zeg ik, de ogen van de medewerkster gaan wijd open. 'Oh,' zegt ze. 'Ik moet zeggen dat ik dat nooit heb, als ik met mijn vriendin over straat loop. Maar ja, ik verkoop ook kleren en jullie... eh ja. Jullie zijn wereld beroemd.'

'Ik denk dat wij maar eens verder gaan,' zegt Louis. 'Fijn je nog gesproken te hebben!' zeg ik als we weglopen. 'Ook fijn jullie een keer gesproken te hebben!' Als we naar buiten lopen, zie ik 'de idioot' op een bankje naast de winkel zitten. Ik zie nu ook paparazzi, Louis en ik zetten onze zonnebrillen op. Hij pakt mijn hand vast, ik lach maar durf hem niet aan te kijken. Achter me hoor ik vaag die man nog wat dingen roepen, maar ik versta het niet.

We worden omringd door fotografen en amateurfotografen. 'Hebben jullie echt een relatie?!' Nee, daarom houden we elkaars hand vast. 'Harry!' 'Louis!' 'Larry is real!' We lopen allebei automatisch naar de auto, Louis geeft de autosleutels aan mij. het duurt redelijk lang voordat we wegkomen.

Als we thuiskomen zijn we, ondanks de korte dag, een beetje moe. Maar ja, Louis zou Louis niet zijn als hij meteen zijn schoenen uitdoet, de terrasdeuren open zou doen en in het zwembad zou springen. 'Kom er ook in!' roept Louis. Ik schud mijn hoofd, pak een fels cola uit de koelkast en drink een paar slokken. 'Harry, please!' Ik kijk vanuit het keukenraam naar buiten, Louis heeft zijn vest uitgedaan. Zijn witte hemd plakt aan zijn lichaam, zijn zwarte spijkerbroek zit vol met water. Vanuit de keuken neem ik een aanloop en maak een bommetje in het zwembad.

Als ik weer boven kom, klimt Louis op mijn rug. 'Hé, kijk uit!'En we vallen om. We barsten allebei in lachen uit en kloten verder.

Als we die avond in bed liggen, checkt Louis zijn telefoon nog even. 'Harry moet je dit zien,' zegt hij en houdt de telefoon voor mijn neus. Iemand heeft een filmpje gemaakt van het moment dat die man on uitscheldt. 'En dat wil jij zien?'zeg ik, Louis zucht. 'Dit filmpje is viral gegaan. Er is nu een #gaymenholdhand.' 'Nou heel leuk allemaal, ik ga slapen,'zeg ik en geef Louis een kus.