Bakla Nga Ba?

Tsapter 4 - All About The Past

Tsapter 4 – All About The Past

Ria’s POV:

Kung tinatanong niyo ako kung nasan na ako, well, I’m here sa may gilid ng Gym. Nag cu-cut ako ngayon I’m sooo not in the mood to listen to boring lectures of things I already know. Kanina pa ako dito umiiyak pero kanina pa ako tumigil. Sus. Hindi naman ako ganon ka fragile. Hindi rin ako O.A okay? I already promised someone na sakanya yung first kiss ko. And he was my first love pero he broke my heart. Kahit napakagago niya at nakamove on na ako sakanya.. I don’t break promises. Haayy.  I think this is the time na ike-kwento ko sainyo yung past ko.

*flashback*

“Eli! Eli!”

“Oy Eli! Yung boyfriend mo! Andito na”

“Kuya!! Di ko siya boyfriend!!”

Hi! Ako si Maria Elizabeth Luna. Eli for short. Grade 4 student sa Joy International School dito samin. Kung ipapa-describe niyo ang itchura ko well.. nahihiya ako pero for your sake.. maliit lang ako tapos mataba, may salamin ako tapos maikli ang buhok. In short, panget. Kaya binubully ako pero hindi lang yang yung reason pero anyway.. Buti na lang at dumating siya.. Si Young Jae, siya ang pinakauna kong kaibigan sa school na yun. Siya yung umaaway sa mga umaaway sakin. Grade 5 na siya pero lagi siyang nandyan para sakin. Siya rin yung sinasabi ni kuya na “boyfriend” ko daw.

*end of flasback*

Paepal muna okay? Hahaha. Kung nag tatanong kayo kung anong nangyari sa kambal ko at mukhang MIA siya xD Wala siya dito sa Pilipinas nung mga times na yun, kinuha siya ni lola sa U.S tapos nung nasa U.S na ako umuwi na siya. Grabe ano? Hahahaha. Ilang taon ko na din yun di nakikita, di ko na nga tanda yung mukha nun xD Anyway.. flashback uli!

*flashback*

“Young Jae..”

“Yes Eli?”

“Umm.. don’t leave my side okay?” sabi ko habang nakahawak end ng shirt nyia

Tumigil siya sa paglalakad at humarap sakin. Nagkatitigan kami ng matagal at bigla niya akong niyakap

“I won’t. I will never leave your side”

“Young Jae..”

*endof flashback*

Mwahahaha. Ang aga naming maglandian noh? Hahaha. Tignan niyo, kahit mataba at panget ako nun may ka landian na ako mwahaha. Charms ko talaga *flips hair*

*flashback*

“You're fat and ugly! You don’t belong here! You’re not even a foreigner!” sabi sakin nung Amerikana

“Yeah! Get out of here!!” sabi nung Koreana

“Let’s throw rocks at her” sabi nung Koreano

Ahhhh!! Binabato nanaman nila ako T____T Young Jae! Save me! T____T

“Dakchyeo!” [shut up]

“Young Jae T___T”

“Would you stop hurting her!!”

At binato niya rin yung lalake. Dahil sa takot nagsitakbuhan sila.

“Why did you do that?”

“Ssaemtong Ida” [serves him right]

Lumapit siya sakin at niyakap niya ako

“Sshh. Don’t cry. Don’t cry. I’m here.”

“Young Jae..”

Umiyak lang ako ng umiyak nun. Nang tumigil na ako pumunta kami dun sa park nung subdivision namin.

“Eli..”

“Yes?”

“I.. I love.. you”

*end of flashback*

Ang haba talaga ng hair ko!! * flips hair*

*flashback*

“H-ha?”

“I-I know we’re still young b-but promise me.. I-I’ll be your first kiss. Promise me Eli.”

“O-okay.”

Niyakap niya ako at hinalikan niya ako sa pisngi.

The next day may letter na dumating sa bahay ang nakasulat:

Eli. We will go back to Korea today. Please don’t look for me. But before I go, I wanted to tell you that I don’t really love you. I just wanted to comfort you. Please forget about me. If we meet again in the future and recognize me, don’t talk to me and act like I’m a stranger. I will miss you.

Love,

Young Jae

I don’t really love you

I don’t really love you

I don’t really love you

I don’t really love you

I don’t really love you

I don’t really love you

A-ano daw?

S-so he was fooling around with me all along? Ha. W-what the heck?

*end of flashback*

Dun talaga ako nasaktan. Pa fall yung gagong Young Jae na yon! Tapos magtatapat siyang mahal niya ako and then the next day malalaman kong aalis na siya at hindi niya pala ako mahal? Ano yun kuya? Lokohan?!

So yun, after that incident di na ako pumasok dun sa school naming at sinabihan ko sina mommy na pupunta ako U.S at dun na din ako nag papayat kasi alam ko na mas grabe ang bullying issues sa U.S. Naging payapa naman ako buhay ko dun so happy ending naman ang social life ko haha.

So now, alam niyo na ang tungkol sa aking bitter past. Haayy. Ang gaan sa feeling!

Babalik na ako sana ako sa classroom but nahh. Sa canteen na lang ako dederetso ^o^

Nung papunta na ako sa canteen nakita ako nung matanda na nagsabi sakin na ako yung director. Kinabahan ako kasi baka sabihin niya na anong klaseng director ang nag cu-cut ng mga klase niya but instead..

“Oh Miss Luna! It’s nice to see you here!” Weird right? Hahaha.

“Oh hi po.” Sabi ko while smiling

“Tamang tama ang timing mo miss! Kelangan mong pumunta ngayon sa office mo at may mga paper works dun na kelangan ang pirma niyo”

“A-ah. Opo. Can you please lead the way? Hindi ko po kasi alam eh.”

“Ah sige.”

Pumunta kami dun sa building kung nasan yung guidance office at tumaas sa second floor at nadun yung office KO.

*q* A-ang gondoo

Parang pangsinaunang panahon pa. Very vintage and I like it!

 (a/n: yung nasa gilid po)

“Bakit wala pong computer yung desk ko?”

“Hindi pa po kasi napapalagyan. Ang instructions po ni Ma’am Luna, ikaw daw po mag pili ng gusto mong computer. Ikaw na din daw po ang bahala kung anong gagawin mo sa room and sa school. To sum it up, nasa kamay mo ang lahat ng desisyon tungkol sa school na to.”

N-nasa kamay ko? *q* 

x-x-x