Luhan yüzü kıpkırmızı bir şekilde masaya doğru ilerledi . Sehun'un oturduğu sandalyeyi çekerek yüzüne sıkı bir yumruk attı .
" Bu bizi kandırdığın içindi . "
Luhan vurduğu darbeyle gurur duyarken masadaki herkes şok içerisindeydi . Özellikle de Sehun.
" Sen ne yaptığını sanıyorsun lan ? "
" Asıl sen kendini ne sanıyorsun gerizekalı ? Sınıfa gelip öğretmen rolü yapmak mı ? Ciddi misin ? Herkesi kandırdın iyi eğlendin mi ? "
Sehun yerinden kalkıp Luhan'ın yanına gitti . Eğilerek Luhan ile boylarını eşitledi .
" Evet , çok eğlendim . Fakat az önceki yumruğun acısı fena çıkacak . Kıçını kollasan iyi edersin bücür . " dedi ve daha sonra kantinden çıktı .
Luhan yüzü kıpkırmızı bir şekilde arkasından bakakalmıştı .
" İyi misin Luhan ? İstersen sınıfa gidelim ." dedi Lay . Yeni tanıştığı arkadaşı pek iyi görünmüyordu .
Luhan Lay'e cevap vermeden kantinden çıktı . Lay arkasından gidip gitmemek arasında kararsız kalmıştı ama vazgeçip arkadaşlarının masasına oturdu .
" Selam . "
" Selam Lay . Nasıl geçti hocanızla(!) dersiniz " dedi ve gülmeye başladı Xiu .
" Şaka mı yapıyorsun ? Bu çocuk hepimizi fena kandırdı. Gerçekten inandırıcıydı da ." dedi ve o da güldü . Sehun'un yaptığı şakaya pek kızmışa benzemiyordu , aksine umurunda bile değildi .
Zilin çalmasıyla herkes kalktı ve sınıflarına doğru ilerledi . Lay sınıfa gittiğinde Luhan'ın sessizce sırasında oturduğunu gördü .
" Luhan ."
Luhan Lay'i duymuyor gibiydi .
" Hey Luhan ." Lay bu sefer Luhan'ı dürterek seslendi .
" Ha efendim ? Dalmışım duymadım ."
" Sen iyi misin ? Eğer konu Sehun ise merak etme sana hiçbir şey yapamaz o . "
" Sadece .. canımı sıktı işte . "
****
Okul bitimiyle Lay çantasını toparladı ve sınıftan çıktı . Suho onu kapının önünde bekliyordu .
" Eve mi gidiyorsun ? "
" Evet . Eve gideceğim . "
" İstersen birlikte gidebiliriz . Evlerimiz birbirine yakın . "
Lay onu onayladı ve yürüyerek evlerinin yolunu tuttular .
" Lay . Ben sana bir şey söylemek istiyorum . "
" Seni dinliyorum ."
" Ben .. Abine olanlar için gerçekten üzgünüm. Ve sizi öyle bir günde yalnız bıraktığım için de özür dilerim . Yalnızca ben kendimi iyi hissetmiyordum . Sen de biliyorsun ki abinle biz çok yakındık . "
" Seni anlıyorum . Ben de abimin cesedini öyle gördüğümde bir an olsun kaçıp gitmek istedim . Ama ailemi yalnız bırakamadım . "
Suho yürümeyi kesti ve Lay'e döndü . Ellerini Lay'in iki omzuna koydu .
" Bak ben senin daima yanında olacağım . Bugüne kadar yanında olmadığım için üzgünüm . Senin abin olacağım . "
Lay gülümserken aynı zamandan içinden geçirdi. ' Asla Suho . Asla benim abim olamazsın . '
******
Uzun zaman sonra gelen çok sıkıcı olan bir bölüm daha . Yazmayı unutmuşum sanırım bunun için kusura bakmayın lütfen :( Bölüm kısa fakat ara ara böyle kısa bölümler atmayı düşünüyorum . Yeniden sınava hazırlanıyorum ve benim için çok zor yazması . Böyle idare edelim şimdilik
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Sır || SuLay ||
FanficSaat gece 12.00 Lay kütüphanede geç saatlere kadar çalışmış eve gideceği zaman araba bulamadığı için bütün yolu yürüyerek gitmişti . Ayakları ağrıya ağrıya evine doğru ilerlerken ıssız sokak korkmasına sebep oluyordu . Apartmanlarının hiçbir ı...