Mandy Jones:A special Girl

28. Έμμα και Μάντι σε Κίνδυνο

Flashback..
Κανείς συνήθως δεν είναι έξω αργά αν και δεν είναι και τόσο αργά 12ηωρα...οπότε είναι ήσυχα και καλά.
Καθώς τα κορίτσια προχωρούσαν άκουσαν ψιθύρους απο κάπου.
Ξαφνικά εμφανίστηκαν κάτι τύποι,περίεργα πλάσματα πέραν φαντασίας.Μακριές ουρές, αυτιά,κοφτερά μεγάλα δόντια,μακριά νύχια. Λογικά ήθελαν να τους επιτεθούν.
-Κορίτσια,τι κάνετε έξω τέτοια ώρα, ρώτησε ένας με μακριά μαλλιά και πανέμορφα πράσινα μάτια.
-Μια βόλτα,μην σας απασχολεί, είπαν ταυτόχρονα και συνέχισαν να περπατάνε.
-Οχι,όχι περιμένετε,που πάτε; Καθιστε μαζί μας ενα λεπτό, είπε με σέξι αλλά και κιουτ τρόπο ένα μαναρι που μπήκε μπροστά τους.
Αυτοί κάτι ήθελαν σίγουρα και δεν θα αφήσουν τα κορίτσια μας να φύγουν εύκολα.
Πλησίαζαν και πλησίαζαν.Τα μάτια τους είχαν αλλάξει χρώμα. Αρχισαν να φοβούνται.
-Μείνετε εκεί που είστε.Δεν ξέρετε με ποιον τα βαζετε εδώ.
-Χμμ..για πες μας να μάθουμε..άρχισε να την πλησιάζει όλο και πιο πολύ. Η Μάντι ετοιμάστηκε, θυμήθηκε τι πρέπει να κάνει σε τέτοια περίπτωση και γύρισε στην Εμμα.
-Ακούμπα τον ώμο μου,της ψιθύρισε.
-Εντάξει,είπε και γρήγορα την πλησίασε.
Εκανε την κίνηση της και σταμάτησε το χρόνο για λίγο μέχρι να τρέξουν να φύγουν.Κρύφτηκαν κάπου για τώρα αλλα αυτοί συνέχιζαν να τις ψάχνουν.
Ελα όμως που το κάρμα είναι όντως ενα μεγάλο bitchακι.
Καθώς προχωρούσαν, πάτησε η Εμμα ένα ξύλο και αυτοι εννοείτε πως το άκουσαν και πήγαν προς το μέρος τους.Τα κορίτσια άρχισαν να τρέχουν όσο πιο πολύ μπορούσαν,σαν να εξαρτιόταν η ζωή τους απο αυτό (που σε αυτή την περίπτωση ίσχυε).

Κάποια στιγμή έφτασαν κάπου, μέσα σε ενα δάσος. Δεν ήξεραν πόση ωρα έτρεχαν ή που ακριβώς πηγαίνανε νωρίτερα αλλά όλοι μας έχουμε ενα κακό προαίσθημα.
-Μάντι όχι, δεν γίνεται να πάμε εδώ μέσα. Είναι η απαγορευμένη περιοχή,είπε με φόβο.
-Απαγορευμένη περιοχή; Γιατί την λένε έτσι;
-Γιατί οπως λέγανε και οι παλιοί, είναι καταραμένο και αν μπεις,δεν ξαναβγαίνεις,είπε με ακομα πιο πολύ φόβο έτοιμη να πεθάνει.
-Ναι όμως τι θα κάνουμε τώρα; Κι αν μας βρουν;
-Κάνε κάποιο απο τα μαγικά σου, διωξτους.
-Κατάλαβα, είπε η Μάντι και προσπάθησε να σκεφτεί κάτι καλό αλλά ένιωσε κάτι στο πόδι της.Κάτι την είχε πιάσει και την τραβούσε μέσα στο δάσος.Η Εμμα προσπαθούσε να την κρατήσει εκεί, τράβαγε κσι τράβαγε αλλά κατέληξαν να πάνε και οι δυο μέσα στο δάσος.

Βέβαια η Μάντι έκοψε αυτό το πράγμα που την κρατούσε, σαν κλαδί δε του αλλά δεν ήξεραν που ακριβώς βρισκόντουσαν.
-Εμμα τι στο καλό; Γιατί είμαστε εδώ;
-Μην ρωτάς εμένα,δεν ξέρω.
-Γαμω,ο Τζεις που είναι,μην του σπασω κανά.....σταμάτησε για να ηρεμήσει.