İlk Ve Son

Bölüm 2

{medyadaki Bizim kız melodi🎁}

~3~ YIL ÖNCE~

Kulagımda kulaklık öylece yolda yürüyordum.
Kendi kendime düşüncelere dalmıştım 9. Sınıf olma heyecanı sarmıştı beni artık büyümüştüm liseli olmuştum ama orası hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu arkadaşlarımın olacağından bile şüpheliydim bir yandan bunları düşünüyor bir yandan elimdeki market poşetlerini müziğin ritmine göre bir o yana bir buyana sallıyor bir yandan da şarkıya eşlik ediyordum şarkı söylemeyi hep sevmiştim insanın anlatamayacigi şeyleri anlatmasına yardımcı oluyordu huzur veriyor ve bir çok şey.. avanak avanak giderken eve varmak üzereydim hatta annemin yeni tasindigimiz evin pencerelerini sildigini görebiliyordum ona bakarken önümdeki kaldırımı farketmeyip yere düşmüşmüştüm üstelik kafamı da vurmustum işte bu çok güzel olmuştu artık 3 gün sonra okula kafamda koskocaman yara bandı ile gidecektim elimi kafama goturmemle kanı görmem bir olmuştu öyle olacak ki annemin beni görmesiyle kapıdan alel acele yanıma koşması bir olmuştu .

"Melodi kızım iyimisin ? "
Yüzümü buruşturup..

" İyiyim Anne Sakin ol birseyim yok".
Annem beni yerden kaldırıp eve götürmeye başladı bir yandan kanayan yarama bakıp nasıl göründüğüne bakıyordu, salona gectimizde...

" Sen geç Ben hemen geliyorum"
Annemin bu telaşlı hâli beni gülümsetmisti..

"Tamam"
Diyip koltuğa oturdum 2. Dk geçmeden gelmişti

" Ah benim sakar kızım nasıl basariyorsun böyle şeyleri bilmiyorum "
Doğru söylüyordu ben hep sakardim en basit birseyi bile mutlaka bir sakarlikla yapardım .
Birşey söylemedim..
Yarayı tamamen temizleyip alnıma yara bandını yapıştırdı ve üstüne..

"Harika oldu.. seni güzel gösterdi "

"Hadi Ama anne "

"Bunu sakın çıkarma cikarirsan busefer ben kırarım kafanı ona göre " deyip elindekileri götürmek için ayaklanmisti...
Biraz odamda dinlenmek istiyordum yukarı çıktım ve yatağa uzandım buraya geleli 3 hafta olmuştu henüz kimseyi tanımıyorduk.. mahalledeki insanlar yeni olduğumuzu anlayıp sorular soruyorlardı aslında alışmıştık artık çünkü annemin işleri nedeniyle devamlı tasiniyorduk...
Artık uyumam gerektiğini anladım ve başımı yastığa koyup uyudum.

•••••
Alarmın o iğrenç sesiyle uyandım ..
O saçma 3 gün nasıl geçmişti anlamıyorum bugün okul sabahiydi yataktan kalkıp duşa girmiştim çıktığımda annem odamdaydi .

"Günaydın Güzelim "
Diyip yanagima bir öpücük kondurdu

"Günaydın Anne "
Diyip gülümsedim

"Nasıl Hissediyorsun ?"
Bok gibi diyecektim fakat

" Heyecanlı "
Diyebildim.

"Hemen Giyin Aşağıya gel kahvaltın hazır ."

"Tamam Anne hemen geliyorum dedim."
Odadan çıktıktan sonra üzerime kiyafetlerimi giymeye başladım
Bordo dizleri yırtık olan yüksek bel bir pantolon giydim üzerime ise Stay Strong Yazan havalı bir tişört geçirdim kendimi herzaman güzel hissetmezdim ama bugün güzel hissediyordum saçlarımı kurutup hiç ellemeden kıvırcık olmasını bekledim duştan sonra hep kıvırcık olurdu aynaya baktığımda yuzume birşey sürmek istemedim çünkü esmer olan tenimi çok seviyordum bir rimel bir göz kalemi efsane olmustum aşağı inip annemin yanağına bir öpücük kondurdum bir kaç birşey yiyip kalkmistik beni okula bugün o götürecekti..
40 dk sonra büyük bir okulun önünde annem arabayı durdurmuştu indik ve annemin yanından yürümeye başladım ilk gün diye pek kimse yoktu çünkü etrafta garip garip bakan çok az insan vardı müdürün odasını bulup bir kaç işlemi halletikten sonra sınıfımı öğrendim 9.A
Annemi geçirmek için arabaya kadar gelmiştim beni öpüp ilk günüm için şans dilemişti sonra arabaya atlayıp gitti..
Yüzümü okula çevirdim ve içimden sunlari söyledim