Uzun bir yolculuktan sonra uçak inişe geçmişti ve ben hala korede olduğuma inanamıyodum.Herkes uçaktan inmeye başlayınca bende indim.Gülşah beni havaalanında bekliyor olmalıydı.Ama burası çok kalabalık olduğu için onu göreniyodum.Telefonumu alıp Gülşah'ı aradım.Nerde olduğunu sorum ve bana bir yerde oturduğunu söyledi.Oturduğu yere doğru ilerkerken Gülşah görüş alanıma girdi.Oda beni görünce ayağa kalktı ve bana sıkıca sarıldı ee tabi bende ona.Sonra havaalanından çıkıp Gülşah'ın arabasına bindik."nasılsın görmeyeli?" diye sordu Gülşah.Bende"iyiyim canım ya sen nasılsın"dedim.Böyle sohbet ettik.Daha sonra bi kafenin önünde durduk.Arabadan inip kafenin içine girdik ve bir tane masaya oturduk.Gülşah garsonla korece konuşurken bende onlara mal gibi bakıyodum.Garson gittikten sonra "ee herhalde bana korece öğreticeksin" dedim.Gülşahta gülüp evet anlamında başını salladı.
------------------YARIM SAAT SONRA---------
Kfeden çıkıp eve gelmiştik.Saat 22.30 olmuştu benim çok uykum vardı çünkü uçaktahiç uyuyamamıştım.O yüzden Gülşah'a "ben yatıyorum iyi geceler." diyip odama doğru gittim.Kısa süre sonra uykuya daldım.
Evet arkadaşlar bu bölüm biraz kısa oldu ve içime hiç sinmedi ama olsun.Bir sonraki bölümde görüşürüz.👽❤🐇
ŞİMDİ OKUDUĞUN
👽V İLE HAYAL ET👽
Fanfiction"Boş sahnenin ortasında duruyorum, hala sıcak. Aniden boşluktan korkuyorum, neden bilmiyorum. Çizgideki hayatımda bu karışık hisler ile umursamaz olmaya çalışıyorum. Bu ilk rol yapışım değil, alışsam iyi olur. Saklamaya çalışıyorum ama saklayamıyoru...
