VİSAL•

11.Bölüm

Önceki Bölüm;

Ayağa kalkacaktım ki kolumdan tuttu ve beni geri yatırdı.

"Bu koku çok hoş."

Beni yatağıma geri yatırması ile irkilmiştim. Saçlarımı koklaması ve bana uzunca bakması beni benden almıştı. Bundan daha fazla etkilenmemek için arkamı döndüm.

"İyi geceler Hoseok."

Elini saçımdan çekti ve sırtıma dokundu.

"Sanada. Rahat uyu. İyice dinlen."
"Teşekkürler."

Uzun hayaller sonucu daldığım uykudan içerdeki bağırışma sesleri ile uyandım.

Hoseok hala yatıyordu. Ve üzerindekini çıkarmıştı.

Uyandırıp uyandırmama konusunda kararsızda kalsam uyandırmanın iyi olacağını düşündüm.

"H-hoseok. Hadi uyan. İçerden sesler geliyor."

Döndü ve bana sarılarak geri uyudu.

"Boşver yaa.."
"Hoseok. Lütfen kalkar mısın."

Kalkmamam için sıkıca sarıldığı için kalkamıyordum. Ve debelenmekten yorulmuştum. Kendimi yatağa geri attım.

"Of Hoseok. Uykumu geri getirdin."
"Uyumak güzeld.."

Sözünü tamamlayamadan uyukluyordu.

Yanına uzandım ve arkamı döndüm. Aramızda mesafe olmasına rağmen kendimi kötü hissettirdi.

Tam uykuya dalacaktım ki kapının aniden açılması ile gözlerimi açtım.
Kapıda tüm ev halkı vardı.

Bize şaşkınca bakıyorlardı. Jungkook ve Yoongi'de öyle.

"Dün yaptığım yemeğimi kim yedi diye soracaktım ama yanlış mı geldim?"

"Ah sorun değil Jin. Uyuyorduk."

Jungkook aradan masumca bakıyordu. O kadar şirindi ki. Dayanamadım. Kalktım ve hepsinden izin istedim.

"Beyler. Üzerimi giyeceğim. Müsade eder misiniz?"

Herkes şaşkın bakışlar ile gitti. Bende hemen üzerimi giyindim. Tam üzerimi giyecekken kapı aniden açıldı.

"Ne yapıyorsunuz siz? Beraber uyumuşlar bir de?!"

Üstümde sadece iç çamaşırımın olmasından dolayı kıyafetler ile kapatmaya çalıştım.

"Yoongi!! Ne yaptığını sanıyorsun? Çıkar mısın?"

Hoseok, bana ve Yoongi'ye garip bakışlar atıp yataktan kalktı.

"Hyung, odana git."
"Ahh! Tanrım. Gece birşey yaşadınız mı?"

Hoseok'la birbirimize baktık. Ve aynı anda konuştuk.

"HAYIR!!"

Yoongi beni süzdükten sonra içeri gitti. Hoseok'da giyinmem için işaret etti.

Giyindim ve Hoseok ile kahvaltıya gittik. Herkes masada bize bakıyordu.

"Hepinize günaydın!"

Hoseok herkesin kendine bakması ile sustu.

"Ne var ya? Günaydın dedim."

Ses çıkmadı.

"Ciddi misiniz? O benim arkadaşım. Beraber uyuyabiliriz. Bu onun en doğal hakkı."

Herkes bir açıklama beklermiş gibi  bana baktı. Ama sessizliğimi koruyup Jungkook'a baktım. Ben bakınca kafasını eğip yemeğe devam etti.

Birşeyler atıştırdıktan sonra kalktım ve Jungkook'un odasına girdim. Çantamdan Laptobumu çıkardım.

Gelen mail'ler ile fazla kasan bilgisayarı sinirle kapattım. Yatağa yattım ve sinirle ağlamaya başladım.

Bu lanet ülkeye geldiğimden beri hiçbir şey düzgün gitmiyordu.