The Self-Conceited Damsel

CHAPTER 3

CHAPTER 3:TROUBLE

I wake up early in the morning. Medyo sumakit yung ulo kanina siguro dahil sa umiyak ako kagabi. Nevermind.Past is past.

Bumaba na ko ng hagdan at dumeretso sa kusina. "Morning ma,Kuya alis na ko" bati ko at the same time paalam ko.

"Ingat iha" tugon ni Mama tumango naman ako.Kumuha akong slice bread na may peanut butter at kinagat iyon.

Wala na kong time para magalmusal.It's already 7:20 am and exact 8 o'clock ang umpisa ng klase ko.

Hinalungkat ko yung bag ko at kinuha yung ID.Sheez masyadong hassle ang pagswipe ng ID.Pakaswipe ko pa lang tumakbo na ko sa room ko.Thanks to this jean at comfortable ako sa pagtakbo.Pagpasok ko,halos habulin ko ang hininga ko.Nakakahingal.

"Uy Faunne bitch what's with you?why are you panthing? "my friend ask.Arielle is her name.I guess.

"Psh.Tumakbo lang naman ako kasi akala ko late na ko.You know ang mga maganda di dapat nala-late" sabi ko at humawak pa sa dibdib ko.

"Whatever." tapos umalis na sya. See?ganyang klase ng kaibigan ang meron ako.I don't have real friends.I just have fake friends.psh.How do I say na wala akong real friends?It's just because they don't really care about me.They're just curious of what am I doing but they aren't curious of how I've been.

Umupo na ko sa seat ko.Nilaro laro ko muna yung phone ko habang wala pa si Ma'am.

"Aray!" tumingin ako sa unahan at tiningnan yung mga kaklase ko.Tinapunan ko ng tingin yung crumpled paper na tumama sa ulo ko.Pinulot ko yun saka tumayo.

"Who threw this?" I ask.I raised my right eyebrow.Tinaas ko yung nakalukot na papel na tumama sa ulo ko.

I chuckled.Tanga ko talaga, malamang walang aamin kung sinong nagtapon nito. Umupo na lang ako at di na inintindi yun.Binaling ko yung tingin ko sa phone ko.Kaasar game over ako sa nilalaro ko.Letche naman.No choice kundi i-restart.

"Aray!Ano ba naman yan?Nananadya na eh!" sigaw ko.Wala na.Napuno na ko.Sino ba namang hindi?Kung isang beses lang sana tanggap ko pa at isiping aksidente lang na natamaan ako pero dalaw?urgh sadya na eh.

Napatahimik naman yung mga kaklase ko. "Sino?" tanong ko ulit. This time kalmado na ang boses ko.

Pero Wala. Wala akong narinig na sagot. Imbes na sumagot sila ay tiningnan lang nila ako. But someone captured my attention. Well, he's laughing. Biglang uminit yung dugo ko sakanya. Tiningnan ko sya ng maigi his hair was the darkest shade of brown I had ever seen while his eyes, framed with thick eyelashes, were black and it was bit curled. I know he wasn't exactly the campus heartthrob but his face looked really interesting. His face was refreshing with that arrogant smile and expressive eyes. I walk towards him.

"Hey my dear classmate by any chance, did you threw this unto me?" I asked. He look at me intently.

"Pardon miss?"

"Oh hahaha you're a bit funny mister. Nagmamaang-maangan"

He stood and faced me.

"Ano naman ngayon kung ako yung nagtapon nyan sayo? Bakit? mababawasan ba ang KAGANDAHAN MO?"

Arghhhh!

"Excuse me mister for your information, maganda pa din ako kahit anong mangyari eh ikaw? ano sa tingin mo ang sarili mo? you ain't even reach my standards"

"Psh palibhasa bitch ka" then he smirked.

That's it. Nakakapuno na talaga. I was about to defend myself when our Adviser came in.