CHAPTER 1

7 0 0
                                    

CHAPTER 1: VANITY

I'm on my way to our cafeteria. Gosh first day pa lang pero akala mo Ilang days na yung nakakalipas. Nakakapagod at the same time nakakahaggard. Introduction here, introduction there.

Like duh? We ain't need that crap introduction. We're not grade schoolers anymore.

But it's pretty cool when some students will ask you what's your name hahaha like heck? I felt shy when they're asking me (freshmen boys and transfere boys)

Nilibot ko yung paningin ko para humanap ng vacant seat. Well, marami rami pa namang upuan kaso madudumi. Ang bibitch ng student gahdd may trashbin lang naman sa ilalim ng table di pa nila itapon dun yung mga styros na ginamit nila tsk porket may janitor ganun sila kaabuso? Hayss.

Pumila na ako para bumili ng snacks ko buti na lang konti lang nakapila.

Pagkatapos kung makuha yung order ko which are hotdog in a bun and mogu-mogu, umalis na ko dun sa place na yun.

Ang ingay ingay naman kasi sa cafeteria eh kala mo palengke. Naglakad lakad pa ko sa may open field dito. Umupo ako sa may ilalim ng puno. Buti pa dito malilim, walang magulo, walang istorbo, makakakain ka ng matiwasay in short.....peacefu-----

"KABAYONG MUKHANG BUTIKI!" gulat kong sabi. Sinabi ko bang peaceful dito? pwes hindi kasi may mga nagpa-practice magisa ng soccer. Soccer Player. I guess. Gosh! Wala na... sayang yung hotdog na binili ko.

Antanga ko naman. Sorry naman kasi di ko napansin diba? Pero its not my fault kasi tinamaan nya ako ng bola ng kung sino man.

Pinagpagagan ko muna yung suit kong palda bago tingnan kung saan galing yung bolang tumama sakin. WOW LANG! Don't forget the sarcasm on my reaction bb. Isang lalaki lang naman na I think from grade 11, nakatayo lang sya at tila hinihintay nyang ibalik ko ang bola nya.

"Oh?! Ano tititigan mo lang ba ko? Wala ka bang balak mag sorry or would you like to say something huh?" medyo suplada kong sabi but still nakatayo lang sya at tinitigan ako. Aba loko to ah!

Tsk. Matigas kang bata ka ah,well sorry you messed up with a bitch girl dude. Let's see what you've got.

Tumayo ako sa pagkakaupo ko at pinulot yung nahulog kong pagkain. I walk towards him. I saw him smirk at nagkamot sa ulo.Acting so innocent little boy? Oh don't me.I'm veteran in that.

"Oh sh^t" napamura sya and his reaction was so priceless. Tinapon ko lang naman sa shirt nya na white na may patong na blueng jersey yung hotdog na my ketchup and mustard. Alam kong masama yun pero gusto kong makaganti sakanya. And then I threw the ball at the open field.

"Why did you do that bitch"

"What? Oh sorry bout that, nyways if you want to say sorry no need a hotdog in a bun would do" I simply said giving him a sweet smile.

Medyo naasar ako sa tawag nya sakin pero sanay na to.

"Pasalamat ka nga at sa pagkain natama eh di dyan sa mukha mong di kagandahan. At kung gusto mo ng makakain bumili ka. Wala akong balak magsorry kung yun ang iniisip mo...."

"Aba't ang kapal mo din eh.You know what kiddo? Rumespeto ka sa nakakatanda sayo. Sabagay ang tulad mo?" tinignan ko sya mula ulo hanggang paa "Di halatang rumerespeto kasi di rin nirerespeto.Psh get lost kid.I don't want to see you" I said at tumalikod na.

Mas lalo akong nahaggard dun sa batang yun owemjji how do I look na ba? Kinuha ko yung pulbo sa sling bag ko. Face powder and liptint are enough for me than those heavy make up such as foundation, lipstic, blush on and eyeliner chuchu.

The Self-Conceited DamselTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon