Kalemimin tükenen mürekkebiyle yazıyorum hayatımı
Sonbaharın solukluğunda yaşıyorum hayallerimi
Aklımdan geçen her kelime de hapsoluyorum
Ağaç diplerinde seyrediyorum,sesszice gidenleri,
Çaresizce bekleyenleri
Yalnızlığın gölgesinde,yıldızların kederinde boğuluyorum
Her gidiş sessiz mi olur?
Her ayrılık yakar mı yüreği
Yine duyduğum tek ses kendi sesim
Yine en son baktığım yüz,kendi yüzüm
Öyle bir çıkmaza düşersin ki,uykun gelmez..
Her gece sabahı,
Her sabah geceyi beklersin
Bir ömrün var,sen sadece beklemekle yitinirsin
Giden gitti..
Kalanlar hep ağlamaklı
Yüzlerinde hep bir yorgunluk
Bedenleri dört duvar arasında,
Zihinleri donuk.
Hepsi vazgeçmek çabasında
Unutmak zor gelir,
Unutamamak daha zor
Binlerce kurumuş kalp...
Tüm yaşanmışlıkların buhranıyla,
Terketmeye hazırlanıyor sevdayı
Hepsi sessiz,hepsi çaresiz
Hala yüreklerinde aynı yankı
Gitmek de sevdadan mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Yerde
PoesíaŞiirler de kendini bulursun.Bazen senin dilin dönmez,anlatamazsın derdini.Ama sonra bir şiir okursun,bir de bakmışsın ki birileri zaten senin derdini, içinden geçenleri biliyormuş gibi anlatmış...İşte o zaman yalnız olmadığını hissedersin.Bilirsin k...
