Falling into Jade

Chapter 10

"Goodmorning gorgeous." Sabi ko ng nakita kong unti-unting nagmulat ng mata ang napakagandang babaeng katabi ko.

"Goodmorning." She said in husky voice. "Kakagising mo lang?"

"Actually kanina pa ako gising." I said.

"And you've been starring at my face while I'm asleep?" She asked and I just nodded in response. I saw her blushed at bigla nalang niyang tinakpan ang mukha niya na parang nahihiya.

"Uy! Bat ka nagtatago?" Tanong ko.

"Ang pangit ko kasi pag bagong gising." Sabi nito di pa nakuntento at nagtago sa ilalim ang kumot.

"Hey! That's not true. You are the most beautiful person I've ever seen mk. Lalo na pag bagong gising ka." Lambing ko at unti-unti kong inaalis ang kumot sa mukha ne'to.

"Totoo?" Tanong ulit nito.

"Yes and sa sobrang ganda mo, hindi ko mapiggilan ang sarili kong manggigil sa'yo." I said and showered her a kisses on her face then hugged her tight. "Goodmorning mahal ko." Hahalikan ko na sana siya sa labi ng pigilan niya ako.

"Wait! Di pa ako nakakapagtoothbrush." Sabi niya.

"And then?" Kunot noo kong tanong. "I don't care. I love your morning breathe mk and I love you." I said and kissed her lips.

"Ang corny mo aa. Umagang-umaga nambobola ka na." Sabi niya at mahina akong tinulak.

"Anong bola. I am just stating the fact mk." Sabi ko. Natawa kaming pareho.

"I missed this" she said and give me a quick kiss. "I missed waking up beside you." And kissed me again. "I missed being with you." And kissed me again. "And most of all I missed you." She said and give me a kiss again. It lingered a bit.

"I missed you too love... so much!" Sabi ko at muling hinalikan siya. "Tara na. Let's eat. Gutom nako ee."

"Okay. Ipagluluto kita." Jade said.

--

We're enjoying our breakfast together ng biglang may nagdoorbell. Tatayo na sana ako ng pigilan ako ni Jade.

"Ako na." She said ang walk through the door. Napansin kong biglang natahimik kaya sumunod ako kay Jade.

"Jade. Who--" naputol ang sasabihin ko ng makita ko kung sino ito.

"Kathleen?" Sabi ko. Nagulat ako at baka rin ata siya dahil hindi niya inaasahan na si Jade ang bubungad sakaniya.

"I'm sorry to disturb you guys. I'll just-- bye." Sabi ni Kathleen at agad naglakad papalayo at mabilis na nakasakay ng elevator. Hindi ko magawang habulin siya dahil wala akong mukhang maihaharap dito lalo na't alam kong ako ang dahilan kung bakit siya nasasaktan. I didn't intend to hurt her. I don't know if may kasalanan ba ako o wala. Nagmahal lang rin naman ako. Nanumbalik lang ang diwa ko ng biglang hawakan ni Jade ang kamay ko.

"It's alright Althea. Everythings going to be alright." Sabi niya at marahang pinipisil ang kamay ko.

"Thank you love. Thank you for giving me strenght. It's just that I can't help but feel guilty about it. Nasaktan ko ang taong wala naman ginawa kundi mahalin lang ako but is it bad to choose my happiness too love?"

"No love. Always remember na lahat ng nagmamahal nasasaktan. She'll understand it if she really love you and I know she will." She said and reassured me.

"Pano mo nalaman?" I asked.

"Hindi naman kasi yun masasaktan if she didn't really love you diba?" She said. "Bumalik nalang tayo sa hapagkainan Mk and please wag muna natin pag-usapan ang nararamdaman sayo ni Kathleen. Let me remind you that I am your girlfriend and nagseselos ako lalo na't alam kong mayrong may gusto sayong iba." Dagdag pa niya at tinalikuran ako at naglakad na.

Nagselos si kumander. Mukhang mahabahabang suyuan nanaman ito. Hayyy..

--

"Are you sure?" Nag-aalangan tanong ni Batchi.

"Yeah. I need to make things clear and right." Sagot ko naman. Napagdesisyunan ko kasing harapin si Kathleen at linawin ang lahat lahat sakaniya. I just hope she will understand me. I can't bear to watch her hurting pero para rin sakin to. Para sa kaligayahan ko ito. Para sa kalayaan ni Kathleen. Ayokong umasa siya sa wala. "Kaya Batch I need your help."

"Okay. Ano maitutulong ko?"

"Kausapin mo siya at pilitin mong pumayag na makipagkita sakin please? I'll meet her at the coffeshop malapit dito."

"Ano pa bang magagawa ko. Nakiusap ka na ee. What are friends are for." Kibit balikat nito.

"Thanks Batch! I know I can count on you. I owe you a lot. Bawi ako next time." Sabay tapik ko sa balikat nito.

--

Nakarating na ako sa usapang tagpuan namin ni Kathleen pero di pa siya dumarating. Nakakalahati narin ako sa iniinom kong coffee.

"Hi." Sabi ng babae sa harap ko. I immediately stoop up.

"Thanks for coming." I said.

"Hindi kita matiis ee. At idagdag mo pa si Batchi na todo ang pangungulit. How can I resist diba?" She said and chuckled. Halata ang pamumugto ng mga mata nito. Kagagaling lang sa iyak and seeing her like that broke my heart into a million peices. How did I afford to hurt her.

Umupo kami at umorder narin ito ng maiinom. Walang makapagsalita saaming dalawa dahil di namin alam kung saan kami magsisimula.

"I'm sorry Ka--"

"There's no need to feel sorry Althea. I understand." She said and her tears srarted to fall.

"I know I hurt you and I am really sorry for that." Sabi ko at inabot ang mga kamay nito na nakapatong sa mesa. "Kung natuturuan lang sana ito." Turo ko sa puso ko. "Sana matagal ko ng ginawa pero hindi. Wala akong magawa para mawala yang sakit na nararamdaman mo knowing na ako ang dulot nito." I stated. "I love you Kathleen as a friend and I am sorry kung hindi ko kayang suklian at ibigay ang gusto mo. Si Jade parin kasi ee ang laman nito at hindi ko rin kayang magpanggap dahil mas masasaktan ka lang." Sabi ko at umiiyak narin.

"I know Althea... I know." Kathleen said. "Hindi mo ako pinilit at kagustuhan kong mahalin at hintayin ka. It's not your fault okay?" She said.

"Oh god! How can you be this kind after all I did to you. Mas nasasaktan ako. Parang mas gusto ko pang sampalin mo nalang ako dahil mas ikakagaan pa ng kalooban ko."

"Baliw! Mawawala rin to Althea. Don't worry okay? I'll be okay. You worry too much" She said and smiled.

"We're still friends right?" I asked.

"Ofcourse silly!" At pinisil ang ilong ko.

"Aray!"