Black Tears...
ခပ္ေ၀းေ၀းကဖမ္းဆုပ္မရေသာ
ၾကယ္ေတြဟာအလွပဆံုး..
ေတာက္ပလ်က္.....မမွိတ္မသုန္ တိုက္ခက္လို႔ေနေသာ
ေလျပင္းႏုႏုဟာလဲေျမျပင္ထက္က
ေရာ္ရြက္မ်ားအားေခၚေဆာင္သြား
ေလသည္....သတိရမိတိုင္းႏွလံုးသားကနာက်င္
ရသည္ကလြဲလို႔..အစဥ္ေျပပါတယ္
အခ်ိန္တိုင္းသတိရေနမိတာကပဲ
အေတာ့္ကိုဆိုးရြားခဲ့တာ..ကဲ..ဘယ္လိုလဲjong dae..
မင္းေျပာေတာ့ေမ့ႏိုင္မွာပါဆို..အင္းးးး ကြၽန္ေတာ္ေမ့ႏိုင္ေနၿပီ..
အလိမ္မတက္ပဲမလိမ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔
...dae ရယ္...ဒီလိုပါပဲ ဘ၀ဆိုတာဆံုစည္းခြင့္
မ႐ွိလဲ ေနေပ်ာ္ေအာင္ေနတက္ရတယ္တဲ့သူေျပာေနၾကစကားတစ္ခုကိုကြၽန္
ေတာ္ဂ႐ုမစိုက္စြာပဲ ေပါင္းစည္း
ႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့.....ေ႐ွာင္ပုန္းကာေနရျခင္းမ်ိဳးထက္..
အရင္လို..သူေအာ္သမ်ွ ျပံဳး၍သာခါး
စည္းခံခ်င္သည္...မခ်စ္ပါဘူးဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္က
အခ်ိန္တိုင္းအနားမွာကပ္တြယ္ေနရင္..ပင္ပန္းရတယ္မဟုတ္လားေလ..
အခ်ိဳ႕ေသာအရာေတြက ျပန္လည္လုပ္ယူ
လို႔မရမွန္းသိလိုက္ခ်ိန္မွာ..အေတာ္ပင္ေနာက္က်လို႔သြားခဲ့..ရေလၿပီ
ခ်စ္ျခင္းသည္~လွပ၍ေသ သပ္ေသာ
နာက်င္မွု~မည္၏*Black Tears*
ရင့္က်က္လြန္းလာသည့္အခါ..မ်က္ရည္မ်ား
ထက္~ခပ္ေထ့ေထ့ေလွာင္ရယ္သံမ်ားသည္အစားထို႔၀င္ေရာက္လို႔လာသည္~နာက်င္ရ
ေလ..ပို၍ရယ္ေမာမိခဲ့ေလပါပဲ