BLACK TEARS......ေဖာ္ျပဖို႔မလိုတဲ့ခံစားခ်က္တစ္ခုကို
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ထုပ္ေဖာ္ျပရမလဲ..*Tae...အိမ္မျပန္ေသးဘူးလား..ဟိုမွာ
ေအာ္ေနၿပီ*ေက်ာင္းေပါက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာထိုင္ေနတဲ့Taeဆီ
Jaehyun အေျပးသြားရင္းဂိတ္ေပါက္ကေအာ္
ဟစ္ေနတဲ့တံခါးမႉးကိုထိုးျပလိုက္သည္...*မင္းကေရာ ဘာကိစၥလဲ...*
*ငါလား ပ်င္းလို႔...*
*ငါကေရာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာေတြဖန္
တီးေပးေနလို႔လား*Taeအေမးကိုjaehyunတစ္ခ်က္ႏွာေခါင္း႐ွံု႔
ရင္းမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္...*မင္းေယာက်္ားမဟုတ္ဘူးလား ဘာလို႔မ်က္ေစာင္းထိုးေနတာလဲ*
*ငါ*
*အကိုေလး အကိုေလး...*
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေျပးလာတဲ့အနက္၀မ္းစက္နဲ႔
လူေတြေၾကာင့္jaehyunရန္ေတြ႔မဲ့အစီအစဥ္
ကိုရပ္ဆိုင္းလိုက္ရသည္...*ဘာကိစၥလဲ...*
*ဟို ဟို အကိုေလးommaဆံုးၿပီတဲ့...*
*ဟင္...*
Jaehyunအသံထြက္ေရရြတ္မိလိုက္သည္..
*ဒီေလာက္ကိစၥေလးကိုဒီအထိလာေျပာေနစ
ရာလိုလို႔လား...**Tae....*
သူကသာ မစီမဆိုင္၀မ္းနဲသြားေပမဲ့ကာယကံ႐ွင္
Taeကေတာ့ မ်က္ႏွာေတာင္တစ္ခ်က္ပ်က္မသြား.*မင္းတို႔သြားေတာ့....*
*Nae...*
*Taeဆံုးသြားတာမင္းအေမေနာ္ မင္းမခံစားရဘူး
လား*ခုခ်ိန္မွာအားေပးစကားသာေျပာသင့္မွန္းjaehyunသိေပမဲ့taeရဲ႕စိတ္ကိုနားမလည္ႏိုင္ေပ....
YOU ARE READING
Black Tears
Fanfictionအဆံုးသတ္တစ္ေန႔ထိ ဆက္လက္၍ ခုန္မင္စြာနာက်င္ပါရေစ°•° ⭐⭐⭐⭐⭐⭐