Black Tears....
သိပ္ၿပီးေတာ့မနာက်င္ျပပါနဲ႔လား
ကေလးငယ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ
လမ္းမွားေရာက္ကုန္မယ္ရက္သတၱပတ္တစ္ခုၾကာၾကာအထိ
ေက်ာင္းေလးေ႐ွ႕မွာကေလးျမင္သာရန္
သူသြားေစာင့္ခဲ့ေပမဲ့အေျခအေနေတြဟာ
တိုးတက္မလာေသး...စကားေျပာေနရင္းမ်က္မွန္၀ိုင္းေလးကို
တစ္ခ်က္ပင့္တင္တက္တဲ့ကေလးငယ္ဟာ
မသက္ဆိုင္ပါပဲ ဓားစာခံျဖစ္ရေတာ့မည္~~ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါကေလးငယ္..
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တိုင္းလက္ျပႏႈတ္ဆက္
တက္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ကာ..ပါးျပင္ေလး
မ်ားရဲတက္သြားတက္သည့္ထိုကေလးငယ္သည္
ျဖဴစင္လြန္းစြာ~သိပ္ၿပီးမျဖဴစင္ျပပါနဲ႔လား
ကေလးငယ္
ေလာကႀကီးကအေရာင္ေတြ
သိပ္စံုလြန္းတယ္တစ္ရက္~သူ႔အိမ္ႏွင့္သိပ္မေ၀းလွေသာ
ကစားကြင္းေလးထဲ၌မိုးစက္ေတြၾကား
စိတ္လြတ္စြာ ထိုင္ေနခဲ့ေသာ ထိုကေလး
ငယ္သည္မိုးစက္ေတြၾကားလွပေနခဲ့သည္~သိပ္ၿပီးလွပလြန္းမေနပါနဲ႔လား
ကေလးငယ္
စုတ္ခ်က္ေတြ မမွီႏိုင္မွာ
ကိုယ္စိုးတယ္"ကေလး...."
ေျခထိပ္ႏွင့္ေတာ့ကာ လႈပ္သည္ဆိုယံုလြဲ၍
ဒန္းေလးထက္ထိုင္ေနေသာ ေကာင္ေလး
ေ႐ွ႕အုပ္မိုးရင္းရပ္မိေတာ့~ေမာ့၍ၾကည့္လာသည့္မ်က္၀န္းအိမ္မ်ားသည္
နီရဲလ်က္မိုးရည္စက္မ်ားႏွင့္ေရာပြန္းေနခဲ့ေသာ
မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ျပည္႔ႏွက္ေနေပမဲ့လို႔~သြားေဖြးေဖြးေလးမ်ားေပၚသည္ထိ တစ္ခုတ္
တစ္ရျပံဳးျပလို႔လာသည္~