2)Müzik ve Sonbahar

39 6 2
                                    

Mavi saçlı kızın gitmesinden sonra bir an bocalasa da yarın tekrar görüşme umuduna tutunarak toparlandı. Telefonuna dönüp tekrar şarkı açarken dibine oturduğu ağactan destek alarak ayağa kalktı ve eşsiz sonbahar parkını arkasında bırakarak evine doğru adımlamaya başladı.

Yolda kulağında şarkısı, ilerlerken mavi saçlı kızı düşünüyordu. Kitapla birlikte dünayadan kopuşunu, yanağındaki yaşlara inat gülümseyişini, gözyaşlarını mavi saçların arasınına saklamasını...

Kızı düşüne düşüne sonunda evine gelmişti. Kapıyı açıp içeri girerken kulaklığı çıkartıp " Ben geldim" diye seslendi evin içine.

Annesinin mutfaktan gelen sesini duyunca mutfağa doğru ilerledi " Hoş geldin"

Gülümseyerek annesinin yanına yaklaşıp arkasından yavaşça sarıldı ve öne eğilip yanağından öptü. " Neler yaptın bugün yemeğe"

"Ancak evi temizledim pizza söyleyeceğiz artık, öldüm yorgunluktan bir de yemek mi yapacağım" derken bir taraftan da gülümseyen annesinin yanağını tekrar öperken gülerek konuştu
"Ellerine, ayaklarına sağlık annem ben şimdi arar isterim pizzayı"

Annesi gülümseyerek salona geçerken Gajeel bir taraftan telefonunu kulağına tutup açılmasını beklerken bir taraftan da odasına gidiyordu. Pizzaları istedikten sonra odasından annesine seslendi "Yarım saate pizzalar gelmiş olur anne ben odamdayım"

Yatağına oturup sırtını duvara verirken yatağın başında duran peluş siyah kediyi alıp uzattığı dizlerinin üzerine koydu. Babasının Lily'i ona verdiği günü hatırlarken dudaklarına belli belirsiz, buruk bir gülümseme belirdi. "Ben her zaman yanında olmayacağım, benimle konuşmak isteyip beni yanında bulamazsan bununla konuş" demişti babası kediyi beş yaşındaki minik oğluna verirken. Iki yıl sonra da uzun zamandır bildiği hastalığa yenilerek ölmüştü. Gajeel ne zaman babasını hatırlasa gözleri dolmaz onun yerine gülümserdi.

Gajeel babasının anısından sıyrılıp Lily'e döndü. "Bugün harika bir kız gördüm" dedi "Dünyanın acılarını kitaplarla rahatça unutabilecek kadar masum ve mavi saçlarıyla çok güzel. Yarın tekrar gideceğim parka, belki tekrar görürüm. Ne dersin?"

Peluş kediye gülümseyip onu yatağa koydu ve yanına yattı. Kendini parka gördüğü kızı düşünmeye o kadar kaptırmıştı ki yarım saatin nasıl geçtiğini anlamadı. Kapının çalmasıyla kendine gelip annesinin çağırmasıyla yataktan kalkarken gökyüzüne baktı ve fısıldadı

"Bulacağım seni. Tekrar bulacağım"

Yunikuna Aki /GaLe\Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin