Yunikuna Aki /GaLe\

4) Kitap Hırsızı

Levy eve gidip çantasını boşaltırken 'Kitap Hırsızı'nın yokuluğuyla içi sıkıldı. Ağacının altında bıraktığı an aklında dolaşırken pişmanlıkla derin bir nefes aldı. Kitabını başka birinin almamış olmasını dileyerek çantasını kapattı. Yarın ilk işi kitabı almaya gitmek olacağında eşyaları yeniden çantasına koydu ve yemek yedikten sonra hemen yattı.

Ertesi sabah kalktığında hızla hazırlandı, sessizce evden çıktı ve hızlı adımlarla parka doğru ilerlemeye başladı. Yolda giderken saatini takmaya çalışırken saati gördüğü an bir an duraksasa da hemen ardından koşmaya başladı. Bir taraftan da söyleniyordu 'Saat 10 olmuş ya. Geç kaldım!'

Sonunda parka vardığında nefes nefese kalmıştı. Derin nefesler alarak ağacına doğru ilerlerken kitabının hala orada olması için dualar ediyordu. Ağacın yeterince yaklaşmış olmasına rağmen yerde kitabı göremeyince etrafa bakınmaya başladı. Kitabını yine de göremeyince yavaş adımlarla ağacının altına oturdu ve sırtını ağacına dayadı. Daha sonra da kulaklıklarını takıp sakin müzikler dinleyerek kitabının yasını tuttu.

Yaklaşık bir saat müzik dinleyerek etrafı izledikten sonra müziği kapatmadan ayağa kalktı ve en yakın kitapçının nerede olduğunu hatırlamaya çalıştı. Kitapçıya giden en kısa yolun ters taraftaki çıkış olduğuna karara verip çıkışa doğru ilerlerken karşıdan gelen çocuğu gördü. Çocuk biraz daha yaklaşınca onun dün selam verdiği çocuk olduğunu görünce gülümsemeye başladı. Çocuk iyice yaklaşınca Levy'i gördü ve bir taraftan çantasını açarken bir taraftan da adımlarını hızlandırdı.

Levy çocuğa doğru ilerlerken amacı selam verip kitapçıya gitmekti. Çocuğa başıyla selam verip yanından geçecekken çocuğun konuşmasıyla durdu " Levy bir dakika bekler misin?"

Levy hafifçe kaşlarını çatıp çocuğa döndü "Adımı nereden biliyorsun?"

Çocuk hafif suçlulukla gülümserken konuştu "Kitabına ismini yazmışsın." ve Levy'nin bir şey demesine izin vermeden çantasından 'Kitap Hırsızı'nı çıkardı.

Levy'nin gözleri mutlulukla parlarken kitabı aldı ve kollarını kitabın etrafına dolayarak kitaba sarıldı. Sonra kafasını kaldırdı ve gülümseyerek karşısındaki çocuğa baktı. "Çok teşekkür ederim."

Çocuk da gülümseyerek cevap verdi.  "Rica ederim." ve elini öne uzatarak devam etti " Ben Gajeel bu arada"

Levy'de çocuğun elini tutarak konuştu "Ben de Levy. Gerçi sen zaten biliyorsun ama. Çok teşekkür ederim tekrar Gajeel"

Bunun üzerine Gajeel hafifçe güldü ve yeni karar vermiş gibi konuşmaya başladı "Anladığım kadarıyla kitapları seviyorsun" Levy'nin başını hızla sallayarak onaylamasıyla gülümseyerek devam etti "Bu yakınlarda bildiğim kafe-kütüphane tarzı bir yer var. Oraya gitsek ve sen bana kitap önersen ve özür dilemekten vazgeçsen sana uyar mı?"

Levy önce duraksasa da gülümseyerek kafasını salladı ve cevap verdi "Tamam bana uyar."

Gajeel'in rahatladığını görünce gülerek ekledi "Reddedilmekten korkuyordun sanırım"

Bir taraftan yürümeye başlayan Gajeel arkasından gelen Levy'e bakarken hafif gergince gülümsedi ve ensesini kaşıyarak şakayla karışık cevap verdi. "E her gün kitap tavsiyesi alabileceğim bir kızla tanışmıyorum sonuçta."

Levy aldığı cevap gülerken kitabı çantasına koydu ve adımlarını biraz hızlandırarak Gajeel'e yetişti ve tekrar konuştu "Sadece kitap önerisi teşekkür için yeterli değil ama bir şeyler de ısmarlarım o zaman ödeşiriz."

Gajeel'in itiraz edecek gibi ona doğru dönünce konuşmaya devam etti " Hiç itiraz etme. Hem kitabımı getirdin hem yeni bir yere götürüyorsun öbür türlü teşekkür etmeye devam edeceğim."

Bunun üzerine Gajeel'in yüzündeki itiraz eden ifade yumuşayıp gülümsemeye döndü ve " Peki" diyerek Levy'nin teklifini kabul etti ve adımlarını biraz daha hızlandırdı "Hadi o zaman biraz daha hızlı gidelim de kalabalığa kalmayalım.