Eşsiz bir sonbaharda, elinde kitapla parka gelmiş, bir ağacın dibine oturmuş, düşen yapraklar eşliğinde kitabını okuyordu.
Eşsiz bir sonbaharada, bir ağacın dibine oturmuştu ve elinde kitabıyla ağacın dibinde oturup kitap okuyan karşısındaki mavi sa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafetini daha kalın düşünün
Elinde kitabı, gözünde yaşlarıyla parkın içinde yürüyordu genç kız. Yolun üstü kuruyup ağaçtan düşmüş sarı ve turuncu yapraklarla örtülüydü. Rüzgar üstünde kuru yapraklar taşıyarak parkın içinde eserken kalbi kırık kız yüzündeki ıslaklığı etraftan saklamak için başını iyice önüne eğmiş mavi saçlarının gözlerinin önüne düşmesine izin vermişti. Kulaklarında az önceki bağrışmalar yankılanırken aklındaki tek şey bir an önce bir ağacın dibine oturup kitabına dalmaktı...
************************************
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kulağında kulaklığı, Metallica dinlerken bir taraftan da sonbaharın güzelleştirdiği bu parkı daha önce farkedememiş olmanın şaşkınlığıyla etrafı izliyordu. Yolların üzerindeki kuru yaprakların hışırtısıyla ilerlerken bir taraftan da rahat rahat oturup sonbaharın keyfini çıkartabileceği bir ağaç dibi arıyordu. Gözünü ağaçlarda gezdirirken bir ağacın dibinde oturan mavi saçlı kızı gördü. Kızı rahatça görebileceği bir ağaç bulup dibine otururken kızın yüzünü izliyordu. Kızın yanaklarında ağladığını belli eden ıslaklıklar vardı. Oysa yaşları görmeyen birinin kızın az önce ağlamış olduğunu anlaması imkansızdı. Çünkü kız kitaba o kadar dalmıştı ki gözleri biraz önce döktüğü yaşlara inat parlıyordu kızın dudaklarındaki gülümsemeyle.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çocuk, kızın okuduğu satırlar eşliğinde dünyayı unutarak verdiği tepkileri izlerken kendini iyice kaptırmıştı. Derken kızın gözlerindeki parlaklık dudaklarındaki gülümsemeyle yavaşça solmaya başladı.
Kitabı yavaşça kapatırken gözleri önceden ağladıkları şeyleri hatırlamışcasına tekrar doluyordu. Kız elinin tersiyle gözlerindeki yaşları daha akmadan silerken üzerindeki kıyafetin koluyla da yüzünü kuruluyordu. Yüzünü iyice silip ağladığının belli olmadığından emin oldultan sonra az önce daldığı, ona acılarını unutturan harika dünyayı hatırlayarak elindeki kitaba buruk bir gülümsemeyle baktı ve ayağa kalkarak evine doğru yürümeye başladı.
Çocuk, kızı ilk gördüğü andan izlediği için kız kalkıp giderken kendini boşluğa düşmüş gibi hissetmişti. Kızın yarın tekrar geleceğini umarak çoktan bitmiş şarkıyı tekrar başlatırken yavaşça yerinden kalktı ve arkasındaki eşsiz sonbahar manzarasına bir kez daha bakarak evine doğru ilerlemeye başladı.
