nicotine ¦ kim namjoon

prolog

Parmaklarının usul usul sigara paketine ilerleyişini izledim. Küllerini az önce bıraktığı zemin, ayağımın altından kayacak gibi hissettiriyordu. Daha yeni sönen izmariti, ayaklarımın hemen ucunda hala dumanı tüter şekilde duruyordu. Odanın isle kaplı kokusu, genizlerimi yaka yaka ciğerlerimin tam ortasına yerleşiyor, ciğerlerim içinde bulunduğu alanı reddedercesine taşıyordu göğüs kafesimden.

Her şeyden daha çok kıskandığım o parmakları, bir dal daha çıkardı daracık paketin içinden. Sağ elinde dönüp dolaşan çakmağını yaktı bir anda. Odayı aydınlatan alev cesaretimden büyük, onun tek nefeslik sıcaklığından küçüktü.

Sigarasını dolgun dudaklarının arasına yerleştirdi aceleyle. Buna oldukça ihtiyacı varmış gibi görünüyordu. Çakmağı, dakikalar içinde ölü bir izmarit olacak olan sarılmış kağıt parçasını buldu. İçindeki tütün, bir an önce cayır cayır yanmaya can atıyormuş gibi tutuştu.

Benden daha güzel tutuştu, Nam Joon'un dudakları arasında.

"Şu her gün içime çektiğim zehir var ya," Dedi birden bire. Kaşları çatılmış, dudaklarının arasından çektiği sigarasını izlemekle meşguldü.

"Senin bana verdiğin zarardan daha az zarar veriyor." Külünü silkelerken bana çevirdiği bakışlarının etkisinde kaldığım an yere dökülen ölü tütünlerden bir farkım kalmamıştı.

"Daha az yakıyor canımı, daha az tüketiyor, daha az öldürüyor beni." Dudaklarıyla temasını kesen duman aramızdaki birkaç adımlık mesafede dağıldı.

"Senin öldürdüğünden daha az öldürüyor şu nikotin beni. Yavaş, acıtmadan, usulca... Sen gözlerime baktığın an saniyeler içinde damarlarımdan kalbime yayılan zehrin aksine, defalarca değil bir defa."

*

Doğum günün kutlu olsun, Kim Nam Joon.

İlk Nam Joon kitabım. Kısa soluklu olacak fakat kaç bölüm olur, inanın bende bilmiyorum. Umarım okuyan herkes beğenir, teşekkürler.