Masada çalan telefonumu elime alıp sessize attım. Derse girmiştim ve hoca gelmişti bile. Arayana baktığımda ikiz kardeşim Nisa olduğunu gördüm. Önemli birşey olmadığı müddetçe görüşmeyecektik peki neden aramıştı beni şimdi. Hocadan karnım ağrıyor bahanesiyle izin alarak çıktım. Köşeye bir yere geçip Nisayı aradım.
"Bir şey mi oldu Nisa"
Nefes almadan hızlı hızlı konuşmaya başladı.
"Sude bana güveniyor musun?"
Bu nasıl soruydu şimdi.
"Tabi ki güveniyorum."
"O zaman 2 aylığına benim yerime geç"
Dediğiyle şoka girerken idrak etmeye çalışıyordum.
"Kafana birşey mi düştü neyden bahsediyorsun sen"
Seslice nefesini verdi.
"Sana ihtiyacım var kimliğine ihtiyacım var biliyorum babamla görüşmek istemiyorsun ama onun haberi olmadan bir yere gitmem gerek ve bunu sadece senin yerine geçerek yapabilirim"
"Nereye gideceksin"
"Berke"
Kaşlarım istemsizce çatıldı.
"Berkle ne alakan var senin"
Berk bizim çocukluktan arkadaşımızdı. Yanımızda çalışıyordu ailesi ölünce o devam etmişti ama annem vefat ettikten sonra burdan gitmiş italyada yaşamaya başlamıştı.
"Berk annemin ölümünün kaza olmadığını ve onu birilerinin öldürdüğünü söyledi "
"Doğru söylediği ne malum sen bunlara inanıyor musun mantıklı mı "
"Berk bize ne zaman yalan söyledi "
Haklıydı berk asla yalan söylemezdi ama bu söylediği 5 yıl olmuştu annem öleli benim o evi terkedeli babama rest çekeli o şehri terkedeli tam 5 Yıl olmuştu. Neden şimdi neden daha önce değil.
"Ben bununla yaşayamam bana sadece 2 ay ver lütfen gidip herşeyi öğrenecek ve geri döneceğim sana söz veriyorum"
"2 ay herkesi gözlerinin içine baka baka kandıracakmıyız"
Bir süre ses gelmedi sonra tekrar konuştu.
"Annem için sude lütfen sana yalvarıyorum annemiz için "
Bir süre durdum düşündüm. Annem için babama katlanabilirdim bence.
"Tamam kabul annemiz için 2 ay o cehenneme katlanacağım"
Evet cehennem çünkü orası babamın cehennemi hapsi herşeyi. Babam istanbulun sayılı zenginlerinden parasından itibarından başka hiç birşeyi olmayan bir adamdır bir süredir kalbi olduğundan bile şüphe ediyorum. Taş vardı sanki onun yerinde. Nisa cesaret edemedi gelemedi ama ben ona rest çekip gitmiştim hayatlarından izimi bile bulamamıştı 5 sene sonra ilk defa görecektim babamı. Ne heyecan verici değil mi ama ?
