Seni Sevmemem Lazım

980 8 2
                                    

Merhaba arkadaşlar.Pardon Selam arkadaşlar.Bir kitap yazacagim aklima gelmezdi.Ama arkadaşim sayesinde yazmaya karar verdim.Buradan ona tesekkurlerimi yolluyorum..Sağol canim arkadasim Esra..seni sevyom <3<3

1-

Selam benim adım Esra.Anne ve baba oldugunu unutan bi ebeveynlerim vardi.Benimle ilgilenmezlerdi.Bir de tek çocuklar daha şımarık ve daha çok ilgi görür derler.Aslında belki de öyleydi ama ben öyle değildim. Annem avukat babam ise savci.Anlayacaginiz hukukçularin çocuguydum ama hukuga en ufak bi sempatim bile yoktu.İş konusunda ikisi de çok iyi fakat anne ve baba olmada oldukça kötüler.

Liseye bu sene baslamistim.Liseye isteksiz başlamıştım.İstemiyordum.Acikcasi çekiniyordum ve ilkokul daki hentbol takimimdan ayrılmak istemiyordum.Hayatimi derslere ve spora adamıştım.Üç yıl boyunca bir erkekten hoşlanmıştım.6. sınıfta onunla 8 ay çıkmıştık.7. sinifta ise 11 ay çıkmıştık.Veee 8. sınıfta ise cıkamamıstık.Onu unuttuğumu saniyordum ve başkasıyla çıkmaya başladım.Sanki başka erkek yokmuş gibi Fatih' in sınıf arkadasiyla çıkmıştım.Sonra Fatih i hala sevdiğimi anladım.Ona döndüğümde ise benle tekrar çıkmak istemedi hakliydi aslında.Onun yerinde ben olsam bende onun yaptigini yapardım.Her neyse onun yüzünden çok acı çekmiştim.Ondan sonra da zaten hicbir erkeğe güvenemedim.

Ben daha çok erkeklerle arkadaş olurdum.En iyi iki arkadasim vardi ve ikisi de erkekti.Onlarla hala konuşuyorum. Futbola seviyorum hatta fazlasıyla.Çok sinirliymişim öyle diyorlar bunu söylediklerinde bagirarak tepki verdiğimde susup kabulleniyordum.Ne yapabilirdik etrafimda o kadar gıcık insanlar vardı ki.

Lisenin ilk günüydü.İlk gün tek basima gittim.Tek başima 45 dk boyunca bekledim.Sonra sinif listelerinin açiklandigini duydum.Okul panolarinin olduğu yere gidip baktim ve sinifim 9A ydi....A mı ben tüm okul hayatim boyunca A siniflarindan nefret etmisimdir ama simdi A sinifindaydim.Şu büyük konuşma isimden vazgecmem gerek.

Sonra ayakta durmaktan yoruldugumu fark edip bir banka oturdum.Okul baya büyüktü ama bu benim için önemli değildi.Tercih yaparken ne yalan söyliyim spor salonunun olup olmadigina bakiyordum.Ama bu okulda yoktu.

"Merhaba ben Yeliz" diyerek yanima oturan kiza baktim.Kiz çok ama çok güzeldi. Kahverengi saclari güneşte çok güzel parliyordu.

"Merhaba ben de Esra" diyerek karşilik verdim."Hangi siniftasin?" diye sordu.

"9A.Sen?" diye sorduğumda çığlık atmisti.Etraftakiler bize bakıyordu ve bu beni rahatsız etmişti.

"Bende öyle" dedi cigliginin ardından.Tuhaf bir kıza benziyordu.Aslında tuhaf değil eğlenceli.Ben hep sert dururdum bu yüzden yanimdakileri de hep sert secerdim.Bu kizla anlasacagimizi sanmiyordum.

Yeliz le tanistiktan sonra Mudur un uzun konusmasinin ardından siniflara çıktık.Sıralar tekliydi.En öndeki sıraya oturdum.Yeliz de hemen arkama oturdu.Beni dürtükleyip "İnanmiyorum.Onunla aynı okulda olduğumuzu biliyordum ama aynı sinifta olacagimiz aklima bile gelmedi" dedi.Gösterdiği çocuğa baktim.Etrafında 2-3 çocuk daha vardi.Sarışındı.Nedenini bilmiyorum ama sarışınlara ve kaslara zaafim vardi.Ve bu çocuk da sarisindi.Sari saclari rampa seklindeydi.Giydiği beyaz tisort kaslarından dolayı üstüne yapışmıştı.Oha bu çocuk muhteşem bisey.Yeliz onun fame olduğunu söyledi.Fame olsa bende tanırdım.Belki..Aslında tanimam.

"Merhaba gencler.Ben sizin sınıf ögretmeninizim." diyip iceri giren kadina dikkatimizi toplamistik.Siyah Kıvırcık saclari omuzlarına dökülmüştü.Çok tatli bir kadındı.Telefon numarasini tahtaya yazdiktan sonra çıkıp gitti.Yanimdaki sırada oturan kız bana dönüp selam verdi.Bende gülerek karsilik verdim.Çaprazımdaki kıza baktigimda bana tip tip bakıyordu.Kaşlarımı catıp baktigimda hala bana bakıyordu.Tam bana bakmasinin sebebini soracaktim ki öğretmen geldi.Sanırım ilkokul arkadaşim Ezgi nin dediği gibi ilk günden kavga edecektim.Beni çok iyi tanıyordu.

Ne yani okulun ilk gününün ilk dersi matematikmiydi? Ahh olamaz.Matematiği çok seviyordum ama ilk günün ilk dersi olacak kadar değil.Ama ilk gün olduğu için ders işlemedik.Bana sira geldiginde adimi sormuştu."Hm.Sanirim bi spor daliyla ugrasiyorsun." Nasil anlamıştı bunu?Gerçi komsumuzun kizi disaridan bakildiginda tam bi sporcu havam olduğunu söylemişti ama bu kadar da fark edildiğini bilmiyordum.

"Evet 4 yil hentbol oynadim."

"Vaovv 4 yıl mı? Bunun çok iyi birşey olduğunu biliyorsun değil mi?" dediğinde kafamı sallayarak onayladim.O kadar da büyük birşey değildi aslında.Bana başarılar diledikten sonra Yeliz e gecti.SBS de çok basarili olmuştu.Ve o da benim gibi bir sporcuydu.Ama o voleybolcuydu.Aslında nasil anlamadim ki tam bi sporcu vücudu vardi.

Zil calmisti.Yeliz e döndüğümde caprazimda oturan kiza kendini tanitiyordu.Daha sonra beni de tanistirdi.Bana tip tip bakmisti bu yüzden pek istekli değildim tanismaya.

"Bak Esra bu Ekinsu.Ekinsu bu da Esra.Of Ekinsu çok uzun geliyor.Biz Ekin desek olur mu? Tabi eğer sakıncası yoksa?" diye sordu Yeliz.

"Kusura bakma.En hassas olduğum konu." Ahh bu kızla hiç anlasamayacaktik.Ne vardi ki bunda? Çok saçma.

Yanımda oturan kız da döndü bize.Yeliz hemen atlayıp kentdini tanitmasini söyledi."Selam benim adım Büşra." Büşra mı? Güzel isimmiş.İyi birine benziyordu.Kumral kızlari severdim.Ve Büşra da kumraldi.Ve Busra da basketbolcuydu.Ekinsu da futbolcuymuş :) Dört sporcu yan yana.

"Büşra sen Can ı taniyor musun? Esra tanımıyor." Büşra saskin saskin bana bakarken "Ne yani tanimam şart mı?" diye tersledim.Çok büyük bisey kaybettigimi sanmiyorum.Aslında evet çok büyük bisey kaybetmisim.Ekinsu da onu taniyormuş.Can hakkında konuştuklarında sıkılmıştım.

"Can hakkında konuşmayi ne zaman bırakacaksınız?" diye sorduğumda bana baktılar.Yeliz deli gibi aşıktı ona.Hiç konusmadiklari halde onun en sevdiği yemekten tut en sevdiği renge kadar herseyini biliyordu.Evet yakışıklıydı ama çok havalıydı.

Müdür içeri girip kitaplarimizi almamiz için bizi labaratuvar gibi bi yere götürdü.Kitaplar çok agırdı.Ama beni rahatsız etmiyordu.Adım listenin başlarinda olduğu için alip sınıfa doğru yürüdüm.Can ve adını bilmediğim ama bizim sinifta olan erkekle koşa koşa geliyorlardı.Omzuna aldigim darbeyle duvara çarptim ve kitaplarım yere düştü.Ve onlar hic takmadan yollarina devam etti.

Kitaplarimi toplayıp hızlı adımlarla sınıfa yürüdüm.Kitaplarımı siraya sertçe birakip onun sirasina doğru yürüdüm.

"Ne yaptigini saniyorsun sen!"

Seni Sevmemem LazımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin