Dark Phenomenon: The Search (ON-HOLD)

Search 10: The Third Generation

Search 10: The Third Generation

Hindi ko masasabing bumalik na katulad ng dati ang lahat pagkatapos ng Welcome Ceremony para sa Assembly of Magic. For now, there's a calm atmosphere between the Academy and the Assembly. I think it's good if that is constant. Kung magbabago man iyon, hindi ko alam kung kailan at kung paano. If only I can use my power without hesitation, maiiwasan ko pa sana kung may mangyayaring masama.

Sa pagdating ng Assembly of Magic, may nagbago rin sa sistema sa loob ng Academy. Hindi man ito malaki, apektado pa rin ang ibang estudyante lalo na ang mga upperclassman dahil sanay na sila sa sistemang ipinatupad ng Headmaster dati.

Isa sa mga pagbabagong iyon ay ang schedule namin. But the worst of all is the changes prior to our education. Some of our subjects, including our training, are still blank 'till now. If the new teaching system alters the arrangement of our previous lessons, our knowledge from these past weeks will be in vain. Sir Abacus and Sir Diego still have us in their hands, though. Pero kung babaguhin ang takbo ng pag-aaral namin, wala ring mangyayari. Kami na nga lang ata ang nahuhuli sa klase.

The possibility of good outcomes is still unknown. For now. Who knows what will happen.

"You keep sighing and sighing, Harper. May problema ba?" tanong ni Fantomina. She has her usual smile. Not force, but kind of reassuring. We're inside our classroom, as usual. Ang iba ay nasa labas dahil wala pa rin ang Instructor namin. Ilang araw na kaming naghihintay. Pero base sa ekspresyon sa mga mukha nila, mukhang wala naman silang pakielam kung wala kaming matututunan ngayon. Hindi na ako nagtataka. Matagal ko ng alam ang katotohanang iyon. Hindi ang mundo ang nagbabago. It's the people who live within.

"Nothing, at all." I gave her the most bored look I could muster. She instantly frowned. Ah, I knew she would do that face. Sanay na ako. Ibinalik ko ang tingin sa librong nasa harapan ko pagkatapos ng ilang segundo.

There comes a little thud sound beside me at alam kong pabagsak siyang umupo sa pwesto niya. Iyon siguro ang paraan niya para sabihin sa akin na nagtatampo siya. How childish.

"There it is," It's her turn to sigh. "Hinding-hindi  talaga kita mapapagsasalita tungkol sa mga iniisip mo, ano?" I just shrugged her off.

I see. So, it's older than me.

"Ano nga palang gagawin mo sa librong 'yan at dala-dala mo?" tanong ni Fantomina. My eyes wandered around the book's ripped edges. No. My eyes aren't only wandering around, it's stuck on it. Hindi ko matanggal ang tingin ko sa libro na iyon. I have the feeling that it's watching me.

Kinabukasan, pagkatapos ng pagdating ng Assembly of Magic, ibinigay sa amin ang ganitong klase ng libro ng mahika. Sa totoo lang, ngayon lang ako nakahawak ng isa. Our late Magic Teacher didn't even let us hold one. Bihira na rin ang mga ganito sa buong Macantria dahil mas naging advance ang paraan ng pagtuturo ng Akademya. To think of it, lahat kami ay meron.

Wala ang atensyon ko dito nitong mga nakaraang araw dahil nasa Assembly of Magic ang mga mata ko. Ngayong tila hangin silang nawawala, bumalik ang atensyon ko dito.

"I don't have time to wait anymore. Kung hindi nila tayo tuturuan, ako mismo ang magtuturo nito sa sarili ko," mahina kong wika. 

"What?" I frowned when Fantomina suddenly appeared right beside me. May ilan pang sumaway sa kanya dahil natumba ang kaninang inuupuan niya. "Among of the two of us, you're the most aware that it's dangerous. Diba mentalist ka? Hindi ka ba nag-iisip?"

I smirked. "Of course, I'm thinking. But this is a strategy, Fan. Strategy. You are all aware that we mostly live for that kind of thing."

"But how will you do that? It's not as if you already had an experienced about spell books. Isa pa, hindi ka pwedeng gumamit ng training room hangga't wala kang permiso mula sa instructor natin sa mahika," she replied, barely cutting our eye contact. I don't have anything from my disposal that's why I remain silent. After a few seconds, she scoffed then goes back to her position a little while ago. My eyes follow her movement, trying to pierce her soul with several glares. But I guess, she's way too numb to feel it.