SUSUZLUK
Mezar taşlarından bir gül diktim avuçlarının arasına.
Önce göz yaşlarım suladı seni, sonra kanadı kırık yüreğimin ağır sillesi düştü avuçlarına. Sevgi değer miydi susuzluğuna?
Kanadı kırık bir kuş simdi nasıl dudaklarının ucuna dokunabilir?
Bu susuzluk bulaşıcı, ezici.
Bu susuzluğun öldürücü.
Önce kırık, sonra gidici.
Önce yitik, sonra da bitirici.
Seni seviyorum saçları gül kokulu kadın.
Yoksun ama dilim, sessizliğe susamış gibi...
-
Simge ÖKTEN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ŞİİRSİN SEN
PoesíaDünyanın saç teline dokunuyor, kalbimin içindeki hisleri satırlara aktarıyorum. Tüm hakları göğüs kafesimin içinde saklıdır.
