Broken Hearts (LeAga)

Chapter 6

Ari's pov

After nung dismissal namin sa school pumunta muna ako ng orphange which is yung pinapatayo ni mommy 5 years ago, she loves kids kasi madali siyang maawa sa mga bata so she decided na magtayo nito and her next goal naman ay home for the aged para sa matatanda. Balak niya ring tulungan ang mga simbahan, si mommy kasi siya yung babaeng maawain na relihiyosa, hindi niya pa lang ito naipakita sa ibang tao ngayon pa lang niya ito napag-isipang gawin ang mga gusto niya.

Pagkarating nang pagkarating ko sa orphanage agad akong sinalubong ng mga bata.

"Ate ari!!!"

There smiles are my happiness makita ko lang silang nakangiti masaya na rin ako, everytime na may nadadaanan kami ni mommy noon na mga batang lansangan tinutulungan namin at pinakain.

"How are you kids?"

I kneeled down para magkapantay ako sa harap nila.

"Okay lang po kami"

I hugged them and kissed there foreheads, kilala ko na silang lahat syempre palagi akong pumupunta dito eh si mommy minsan nalang dahil sa work niya.

after awhile....

pinuntahan ko si sister annie, yung head nung orphanage.
malaki ang tiwala ni mommy sa kanya, they've known each other for so long.

pumasok ako sa office niya and she smiled when she saw me.

"Ari, you're here"

She hugged me so tight, mahal na mahal niya ako para na rin kasi niya akong anak.

"hi sister, i missed you"

"I missed you too, napadalaw ka atah"

"eh namiss ko po kasi yung mga bata eh"

"they're fine naman anak, yung mommy mo kamusta na?"

"she's fine po, palagi ngang busy sa work eh minsan nakadestino pa sa ibang bansa"

"ang layo naman"

"depende po kasi yun sa ipapatayo ng kliyente niya"

"ahh"

We continued talking about mom's work until something popped into my mind.

"sister, how is she?"

Sister faked a smile hindi ko alam kung bakit, baka may nangyari na naman.

"okay lang siya anak pero—"

"pero ano po sister?"

"palagi na siyang umiiyak hinahanap niya kayo lalo na mommy mo"

I felt sad, hindi ko man lang siya napatahan sa mga oras na malungkot siya. It's been 3 weeks na din kasi na hindi na ako nakapunta dito.

"Where is she?"

"nasa kwarto niya, puntahan natin?"

Agad na kaming pumunta ng kwarto to see her, namiss ko na rin ang batang yun. I want to kiss her chubby cheeks, cuddle with her, laughing with her and talking with her.

Ako na ang nagbukas nung kwarto sobrang excited ko lang kasi na makita siya.

I'm the one who called her at agad siyang nakangiti nang makita ako.

"Hi babygirl, ate's here!"

Tumakbo siya at niyakap ako nang kay higpit.

Lea's pov

Flashback

My head hurts, I felt some dizziness, I kept on vomiting and I don't know why.

It's been 2 weeks since lumipat kami ni ari malayo sa bahay namin.

palagi nalang akong sumusuka, palagi nalang akong naghahanap ng pagkain minsan nga naisip ko na baka buntis ako.

Kailangan ko munang pumunta sa doctor para siguraduhin kung buntis nga ba talaga ako at kung postive man okay lang dahil anak ko toh at wala ng papel si aga sa buhay niya.

End of flashback

Ilang weeks na ba akong hindi nakadalaw sa orphanage namimiss ko na ang mga bata lalo na yung isa dun.

Marami pa kasi akong gagawin ang hirap pero kailangan rin ako ng trabaho ko.

Workaholic na kung workaholic darating rin naman ang panahon na pwede ko na siyang isama sa bahay hindi pa lang ngayon.

ang dahilan lang kung bakit nasa orphanage siya ay ayokong makita siya ni aga, kailangan na magiging okay muna ang ama niya bago sila magkita.

I missed her so much...MY SECRET DAUGHTER

----------> abangan ang susunod na kabanata! :)

09-15-17