O mesajlardan iki gün sonra tekrar hepsi bir mekanda buluşmuşlardı. İki günde, Baekhyun ve Sheran, yani Sehun, konuşmamışlardı.
Sehun diğer günlerin aksine çok az da olsa daha rahattı. Fakat Baekhyun, diken üstündeydi. Sürekli Sehun'a kaçamak bakışlar atıyor ve parmaklarıyla oynuyordu.
"Neyin var senin?" Kris Baekhyun'a dönüp sessizce sorduğunda Baekhyun da Kris'e döndü, dalgınlığına geldiği için bir an duraksadı. "Y-yok bir şeyim." ''Emin misin?'' ''Evet.''
Sehun'a döndüğünde Jongin ile gülüştüğünü gördü. Sehun'u incelediğinde, gerçekten güzel olduğunu fark etti. Mükemmel çene hatlarına sahipti ve yüzü kusursuzdu.
"Ben biraz hava alacağım." Baekhyun bahçeye çıktı ve bahçe salıncağına oturdu. Neden böyleydi ki? Çok gergindi.. Ağzından bir şeyi kaçıracak diye de oldukça tedirgindi. Kendine gel, Baekhyun! Normal ol.
Sehun, sevdiğinin bugün pek kendinde olmadığını anlamıştı çoktan. Yanına gidip onunla baş başa kalmayı çok fazla istiyordu ama fazla cesaret edemiyordu. Kendini cesaretlendirip ayağa kalktı, Jongin'e söyleyip bahçeye çıktı.
"Hey." Sehun Baekhyun'un yanına doğru giderken seslendi. Baekhyun irkildi ve gelene baktı, ardından yana kayıp onun için de yer açtı. Sakin ol Baek, bildiğini bilmiyor.
Sehun yanına oturdu ve tamamen ilgisini ona verdi. Salıncak çok büyük olmadığı için bacakları biraz birbirine değiyordu ve Sehun Baekhyun'un kokusunu tamamen alıyordu.
"Selam Sehun, n'aber?" Baekhyun ona dönmeden konuştu. Sanki yüzüne baksa GÖKKUŞAĞI SENSİN diye bağıracak gibi hissediyordu.
"İyiyim ben, senden?"
"İyi ben de."
"Emin misin, gergin gibisin."
Baekhyun iç çekti, neden bu kadar abartıyordu ki? Sehun'un gerilmesi gerekirdi, onun değil.
"Yok iyiyim, merak etme. Bir şey olsaydı söylerdim." Ardından Sehun'a döndü, gülümsedi ve parmaklarının ucuyla hafifçe karşısındakinin saçlarına dokundu. "Ayrıca saçların çok güzel, biliyor muydun? Gökkuşağı gibi, insanın baktıkça bakası geliyor."
Sehun gülümserken aynı zamanda yanakları tatlı bir pembeliğe büründü. Sevdiğinin ona ilk iltifat edişiydi. Üstüne üstlük saçlarına da dokunmuştu. Buna evinde ayrıca sevinecekti. "Teşekkür ederim, utandırdın." Ardından kıkırdadı ve inanılmaz şirin bir hal aldı.
Ne kadar tatlısın, Sehun.
Elini güven verircesine Baekhyun'un omzuna koydu. "Ayrıca, bir şeye ihtiyacın olursa ben her zaman burayadım, söz."
Çocuk gülümsedi, tanıdık gelmişti sözleri. Abisinin ölüm yıldönümünde sessizce ağlarken, mesaj atmıştı söz veriyorum diye.
"Biliyorum, teşekkür ederim Sher- Sehun." Az daha Sheran diyecekti.
Sehun ise, donakaldı. Sheran mı diyecekti az önce, yoksa kulaklarının bir oyunu muydu "Ne?"
çoooooooook uzun zaman oldu, biliyorum, önceki yayımladığım bölümleri attım durdum, özür dilerim.
hikayeyi falan kaldırdım, sonra bir takım problemler çıktı kendi hayatımda falan filan çok karıştı her şey
hala okuyan, kütüphanesinde olan var mıdır bilmiyorum ama, özlemişim
bana destek olmayı esirgemeyin oy ve yorumlarınızla lütfen 🖤🖤🖤
38.5 derece ateşle yayımlanıyor..
gif alakasız, fakat çooook güzel 😻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
