Aşağı inip kahvaltı hazırlamaya başladım. Mercimek çorbası yaptım. En sevdiğim çorba...
Bugün okul vardı benim zihnimi açıyordu mercimek çorbası...
En azından ben öyle düşünüyorum...
Yemeği hazırladıktan sonra ırmağı çağardım. Odasına girdim.
"Hadi kalk uykucu mercimek çorbası yaptım hepsini ben yerim ona gore"
"Hemen kalktım"
Dediği gibi yataktan fırladı ve üzerimi değiştirip aşağı uçarak indi resmen.
"Abla akşam yemeğini evde mi yiyeceğiz?"
"Evet evde yiyeceğiz dışarıda mi yiyelim"
"Yok ben çınarla yemek istiyorum da"
"Tamam sen onla yersin eğer istemezsen buradaki yemekten yersin"
"Tamam öyle yaparız"
Yemeği yedikten sonra arabaya binip okula gittik...
Okuldan dönünce çınarı hiç görmedim. Enesi söylemiyorum çünkü umrumda değil artık ne de olsa sevgilisi var. Bende ırmağı hemen çınarın evine bıraktım. Biraz bekledim belki gelir diye. Dediğim çıktı geldi hemde ağlayarak. Hemen arabaya bindi. Bende gaza basıp evimize sürdüm.
"Noldu niye böyle geldin sen"
"Abla... çınar... Beni... aldatıyor... hemde... s-sumeyyeyle..."
"Sevgililermiymiş?"
"E-evet"
Ben şok oldum. Eve geldiğimizi yeni fark ettim. Arabayı park edip yukarı çıktık. Hemen ırmak odasına gidip kapandı. Bize depresyondayken en iyi kısır iyi geliyordu hemen kısır yaptım. Sonra ırmağın odasına girdim. Odada aydilge yangın var şarkısı çalıyordu. Bunu ırmak çınara söylemişti. Bizim duygumuzla oyun oynadı onlar. Hemen şarkıyı kapattım.
"Yemek ye sonra tekrar aç yarın cumartesi onlarla konuşmaya gideceğiz"
"Tamam abla"
Yemeğini yedikten sonra bana tabağını verdi ve geri şarkıyı açtı. Sonra bende yemeğimi yedim nolur nolmaz diye irmik helvası yaptım. Sonra da üzerimi değiştirip uydum.
